سامان باقری - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جرم سیاسی و رعایت حقوق متهمین و مجرمین سیاسی مورد توجه قانون اساسی قرارگرفته و در این قانون، تفکیک میان جرائم سیاسی و غیر آن لحاظ می گردد. وهمچنین تصویب قانون عادیدرخصوص جرائم-سیاسی بیش ازسی سال به طول انجامید. و این امر باعث گردید که اجرای یکی از اصول مهم قانون اساسی بلاتکلیف بماند تا اینکه قانونگذار در سال ۱۳۹۵ قانون جرم سیاسی را مورد تصویب قرار داد. جرائم سیاسی از جمله جرایمی هستند که از جهتعناصر تشکیل دهنده جرم، وجه تمایزی با جرائم عادی ندارند. ولی از لحاظ داعی و انگیزه باآن متفاوت می باشند. در جرائمسیاسی داعی خیرخواهانه و آزادی طلبانه باعث می شود که مرتکب از یک سری امتیازات نسبت به مجرم عادی بهره مندگردد. با عنایت به ماده ی ۳۰۵ ق. آ. د. ک که ماده ۴ قانون جرم سیاسی نیز به همین قانون ارجاع داده است. دادرسی جرائمسیاسی باید به صورت علنی و در حضور صاحب نظران به نام هیئت منصفه برگزار گردد. همچنین در این قانون، ارفاقاتی، مانندغیر قابل استرداد بودن مجرمین سیاسی، ممنوعیت اجرای مقررات ناظر تکرار جرم و مواردی دیگر برای این دسته از متهمین ومجرمین در نظر گرفته شده است.

دادرسی علنی، هیئت منصفه، مجرمان سیاسی، قانون جرم سیاسی