سیدمهدی کیایی جمالی - دانشگاه شهید بهشتی
کورش فتحی واجارگاه - دانشگاه شهید بهشتی
نعمت الله موسی پور - دانشگاه فرهنگیان
اباصلت خراسانی - دانشگاه شهید بهشتی

هدف از این پژوهش، شناسایی جهت گیری های برنامه درسی دردوره تمرکزگرایی در نظام آموزش عالی ایران می باشد. روش پژوهش مورد نظر تاریخی می باشد که محقق تلاش نموده با بهره گیری از مستندات وآیین نامه های در دسترس و مصاحبه با خبرگان کلیدی حوزه آموزش عالی و برنامه درسی نسبت به شناسایی جهت گیری های برنامه های درسی در پنج بعد فرایند، نظام، رشته تحصیلی، حرفه و دانش در دوره تمرکزگرایی بپردازد. حوزه پژوهش بررسی کلیه متون، پژوهش های انجام شده و اسناد مربوط به برنامه های درسی و نتایج حاصل از مصاحبه با مطلعین کلیدی حوزه آموزش عالی و برنامه درسی بود، ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات و استخراج بندها مرتبط با موضوع پژوهش، فیش های تحقیق بودند که همه توسط محقق ساخته شدند. سپس داده های گردآوری شده از طریق تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها، این دوره از سال ۱۳۶۳ با شکل گیری شورای عالی برنامه ریزی در بدنه وزارت علوم شروع و تا سال ۱۳۷۹ادامه یافت. در این دوره برای تحقق  بخشیدن به اهداف انقلاب اسلامی برنامه های دوره های تحصیلی به صورت متمرکز و به وسیله شورای عالی برنامه ریزی مورد بازبینی قرار گرفت و دانشگاه ها ملزم به اجرای مصوبات آن شورا شدند. بدین ترتیب نظام برنامه ریزی درسی متمرکز سایه خود را بر آموزش عالی کشور نیز افکند.

آموزش عالی, تمرکزگرایی, برنامه درسی آموزش عالی, جهت گیری های برنامه های درسی