جلال عبدالهی - کارشناس ارشد فلسفه علم، دانشگاه صنعتی شریف، تهران؛ دبیر فیزیک

در این مقاله، به یکی پاسخ های متداول و استاندارد رئالیست های علمی به مسئله ی تعین ناقص تجربی اشاره می کنم. بااین حال، راه حل استاندارد نمی تواند تعین ناقص بروزیافته در نظریه های بدیل کوانتوم را رفع کند. برای حل این مشکل، ماریو آلای راه حلی را پیش می کشد که در آن سعی دارد از طریق اشتراک گیری بین نظریات بدیل، موضع رئالیستی را حفظ کند. من در جواب به آلای، نشان می دهم که رویکرد پیشنهادیش با سه اشکال مواجه است: خطر از دست رفتن جذابیت های غیرمشترک، ناسازگاری و ابهام در صدق اشتراکات، و نبود تضمین در وجود اشتراک و ناکارمدی برای تعمیم رویکرد.

تعین ناقص، بدیل های مکانیک کوانتوم، بخش های مشترک