پری ناز دادرس - Ph.D. Candidate in Linguistics- Tarbiat Modares University –Tehran –Iran
سحر بهرامی خورشید - Assistant Professor of Linguistics- Tarbiat Modares University –Tehran –Iran
ارسلان گلفام - Associate Professor of Linguistics- Tarbiat Modares University –Tehran –Iran
حیات عامری - Assistant Professor of Linguistics- Tarbiat Modares University –Tehran –Iran

تلفیق مفهومی از چارچوب های معنی شناسی است که بر پیدایش و تبیین مفهوم یا ساختار نوظهور تاکید دارد. در این نظریه، چهار فضای ذهنی (دو درونداد، یک فضای عام و یک فضای تلفیق) پیشنهاد شده است که روابط بین این فضاها، نگاشت درون فضایی و بین فضایی، فرافکنی انتخابی، ترکیب، تکمیل و گسترش/ تفصیل ابزارهایی هستند که کمک می کنند بتوانیم مفاهیم یا ساختارهای نوظهور را در انگاره هایی بازنمایی کنیم. این نظریه پس از نظریه های استعاره مفهومی و فضاهای ذهنی عنوان شده است. هدف از انجام این پژوهش در وهله نخست، معرفی نظریه تلفیق مفهومی، چگونگی عملکرد آن و مقایسه آن با سایر نظریه­های رقیب است. برای نیل به این هدف، با مثال های متعدد زبانی و حتی غیرزبانی کفایت تبیینی تلفیق مفهومی را در بازنمایی مفاهیمی که به­هنگام مفهوم سازی برانگیخته می­شوند، ارزیابی می­کنیم. نتایج پژوهش نشان می­دهد پویایی مفهوم سازی در فضاهای ذهنی و عدم یک سویه بودن نگاشت، عدم تک نگاشتی بودن، فرافکنی انتخابی و عدم لزوم وجود مفهوم همتا برای هر عنصر در فضاهای ذهنی و همچنین، عدم منفک پنداشتن کارکردهای ذهنی از ویژگی های نظریه تلفیق مفهومی هستند که قابلیت تبیین آن را در مقایسه با سایر نظریه­های رقیب بالا می برد.    

Keywords: Conceptual blending, conceptual metaphor, mental spaces, cognitive semantics, mapping, واژه­های کلیدی: استعاره مفهومی, تلفیق مفهومی, فضاهای ذهنی, معنی شناسی شناختی, نگاشت