فاطمه باقری راد - دانشگاه آزاد تهران شمال
اصغر مینائی - دانشگاه علامه طباطبایی

پژوهش حاضر باهدف ساخت و استانداردسازی پرسشنامه رضایت شغلی کارکنان با استفاده از نظریه سوال- پاسخ  انجام شد. روش: ابتدا ۸۰ سوال با استفاده از ادبیات مربوط به رضایت شغلی تهیه شد؛ سپس برای اطمینان از روایی محتوایی سوالات در اختیار ۷ نفر از متخصصان این حوزه قرار گرفت. سوالاتی که ازنظر مفهوم و معنا تکراری و دارای نقایصی بودند با نظر کارشناسان حذف شد. ۵۵ سوال در اجرای اولیه بر روی ۸۰ نفر انجام شد و سوالاتی که از پایایی مناسبی برخوردار نبودند از مجموعه سوالات حذف شدند. در نهایت ۵۰ سوال باقی ماند که بر روی ۳۰۰ نفر از کارکنان شهرداری ساری در سال  ۱۳۹۶  اجرا شد. یافته ها: پس از جمع آوری پرسشنامه ها با استفاده از همسانی درونی به شیوه آلفای کرونباخ و حذف ۴ سوال پایایی پرسشنامه برای مردان (۹۵/۰=α)، برای زنان (۹۷/۰=α) و برای کل افراد (۹۶/۰=α) به دست آمد. با استفاده از عامل یابی محورهای اصلی نیز ۵ عامل با نام های رضایت عمومی (۹۴/۰=α)، رضایت از مدیر (۹۲/۰=α)، رضایت از دستمزد (۸۷/۰=α)، رضایت از همکاران (۹۰/۰=α) و رضایت از محیط (۸۰/۰=α) استخراج شد. روایی همگرای پرسشنامه نیز از طریق همبسته کردن پرسشنامه محقق ساخته با ۳ پرسشنامه رضایت شغلی اسپکتور، مینه سوتا و شاخص توصیف شغلی JDI بررسی شد و به ترتیب مقادیر (۷۶/۰=r)، (۷۸/۰=r) و (۶۸/۰=r) به دست آمد که نشان از روایی همگرای مناسب پرسشنامه دارد. نتیجه گیری:  در کل، ضرایب اعتبار و پایایی به دست آمده برای پرسشنامه رضایت بخش بود. طبق نتایج این تحقیق پرسشنامه ساخته شده واجد شرایط لازم برای اندازه گیری کارکنان  می باشد؛  البته در تعمیم دهی آن به کلیه کارکنان ایران باید احتیاط کرد.

استانداردسازی, پرسشنامه, رضایت شغلی, نظریه سوال- پاسخ