منان صادقی - دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه زابل
حسین غلامی تیله بنی
امیر گلپایگانی
احمد قنبری - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل

امروزه تلاش جهانی بشر در کشاورزی نوین به سمت کاهش هر چه بیشتر استفاده از مواد شمیایی با معرفی روشهای جدید بیولوژیکی و اکولوژیکی اختصاص یافته است. یکی از این روش ها استفاده از عکس العمل شیمیایی بین گیاهان است که مورد توجه می باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر آللوپاتیک عصاره آبی گیاه دارویی بابونه ( Matricaria chamomillal ) بر جوانه زنی بذرعلف هرز باباآدم در سال 1388 به صورت طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره آبی بابونه در 5 غلظت ( صفر، 25 ، 50،75 و 100درصد) بود. تمامی صفات اندازه گیری شده (درصد جوانه زنی،سرعت جوانه زنی، یکنواختی جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه و وزن تر گیاهچه) تحت غلظت های مختلف عصاره آبی بابونه قرار گرفت. بطوری که کمترین میزان این صفات از تیمار 100 درصد عصاره آبی بابونه حاصل شد. در این بین بالاترین مقدار این صفات نیز از تیمار شاهد(بدون استفاده از عصاره آبی بابونه)حاصل شد. نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت 100 در صد عصاره آبی گیاه دارویی بیشترین اثر بازدارندگی را بر جوانهزنی بذر علفهای هرز داشت، که این امر میتواند در تولید علف کشهایی با منشاءطبیعی مورد استفاده قرار گیرد

آللوپاتی، بابونه، علفهرز باباآدم، جوانه زنی