سیدمرتضی حسنی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر
احمد رحیمی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر
امین لطفی نژاد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر

با کمتر شدن منابع و ذخایر نفت وگاز نیاز به حفر چاه های عمیق تر روز به روز افزون تر می گردد با عمیق تر شدن چاه ها فشار ودمای انتهای چاه نیز افزایش می یابد و بدیهی است کهمشکلات ناشی از خوردگی نیز افزایش می یابد بطوریکه گزارش شده است امروزه چاه هایی با عمق 9100m) 30000 ft و دمای 400-500 F) 200-260 C نیز حفر می شود با این وجود باید اعتراف کرد که هرچقدر هم که روشهای خوردگی پیشرفت کنند باز هم شست ها و خوردگی ها یی بروز می کند که نشانگر این مهم است که شناخت خوردگی و روشهای کنترل آن باعث کاهش خسارت می گردند نه توقف آنها! بطور کلی خوردگی هایی که درچاه ها و وسایل مرتبط با آن رخ میدهند بسیار شبیه به خوردگی های خطوط لوله می باشند با این تفاوت که شرایط فشار ودما بشتر و طبیعتا خوردگی های شدیدتری رخ میدهد. استفاده از بازدارنده های خوردگی سالهاست که به عنوان یکی ا زروشهای کارآمد در صنایع نفت و گاز به کارگرفته می شود بازدارنده ماده ای است که به تعداد کم به سیستم افزوده می شود تا واکنش شیمیایی را کند یا متوقف کند بازدارنده های مورد استفاده در صنایع نفت و گاز معمولا از نوع تشکیل دهنده لایه سطحی (film former هستند اینبازدارنده ها با سطح فلز واکنش مستقیم ندارند و با ایجاد لایه محافظی از مواد آلی قطبی بروی سطح فلز سبب بازدارندگی می شوند لایه مولکولی اولیه ممکن است پیوندهای قوی از طریق تبادل بار الکتریکی با سطح برقرار کند و بصورت شیمیایی جذب شود. وجود گروه های بلند هیدروکربنی درم ولکولهای این بازدارنده یک سد فیزیکی در برابر ذرات خورنده به وجود می آوردکارکرد دیگربازدارنده ها کاهش قابل ملاحظه جریان الکتریکی از طریق افزایش مقاومت اهمی می باشد.

خطوط انتقال، کنترل خوردگی، بازدارنده ها