محمد پناهنده - گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، صندوق پستی: ۱۴۱۵۵-۶۶۱۹
احمد رضا یاوری - گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، صندوق پستی: ۱۴۱۵۵-۶۶۱۹
اسماعیل صالحی - گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، صندوق پستی: ۱۴۱۵۵-۶۶۱۹
بهرام ملک محمدی - گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، صندوق پستی: ۱۴۱۵۵-۶۶۱۹

هیج اکوسیستمی جزیره نیست و پایداری اکوسیستم ها، مستلزم تناسب وسازگاری بستراکوسیستم و توانمندی های درونی آن است. در میان عوامل تهدیدکننده تنوع زیستی،تباهی و از هم گسیختگی زیستگا هی در صدر تهدید های بزرگ  تنوع زیستگاهی شناخته شده اند. بنابراین تحلیل تغییرات زمانی سطوح زیستگا هی مناطق حفاظت شده و تعیین جهت گیری ترکیب و توزیع فضایی این تغییرات از الزامات مدیریتی این گونه مناطق می باشد. هدف این تحقیق بررسی تغییرات محدوده موثر زیستگاهی از طریق تعیین تغییرات زمانی تناسب زیستگاهی به عنوان شالوده محدوده موثر مناطق حفاظت شده و تحلیل این تغییرات با استفاده از شاخص های اکولوژی سیمای سرزمین برای گونه گوزن مرال در منطقه حفاظت شده لیسار استان گیلان می باشد. بر اساس نتایج تحقیق، در کنار کاهش ۳۵ درصدی لایه تناسب زیستگاهی، افزایش ۳۴ درصدی تعداد لکه ها، ۸۹ درصدی تراکم لبه، ۲۶درصدی کل لبه و کاهش ۵۳ درصدی متوسط اندازه لکه ها دیده می شود. این اندازه گیری ها معنی تباهی زیستگاهی ازطریق کوچک ترشدن محدوده زیستگاهی مطلوب و از هم گسیختگی زیستگاهی از طریقافزایش لکه های جدا ازهم،کوچک ترشدنآن ها و افزایشاثرات لبه ای می باشد.این نتایج تاییدکننده آن است که روند فزاینده تخریب زیستگاه از طریق فرایند های تباهی و ازهم گسیختگی زیستگاهی باعث کاهش پتانسیل انتشار و جابجایی مرال در سطح زیستگاه شده و زمینه انقراض محلی تدریجی آن را فراهم می سازد، بنابراین بازسازی منطقه از اولویت های مهم مدیریتی است.

زیستگاه, تباهی زیستگاهی, مرال, لیسار, گیلان