اسماعیل رسولی گرمارودی - استادیار، گروه مهندسی فناوری تولید سلولز و کاغذ پردیس ۱، دانشگاه شهید بهشتی، زیرآب، سوادکوه، مازندران
حسین فولادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی فناوری تولید سلولز و کاغذ پردیس ۱، دانشگاه شهید بهشتی، زیرآب، سوادکوه، مازندران
حسین جلالی ترشیزی - استادیار، گروه مهندسی فناوری تولید سلولز و کاغذ پردیس ۱، دانشگاه شهید بهشتی، زیرآب، سوادکوه، مازندران
عباس چهارمهالی - کارشناس ارشد، صنایع شیمیایی پارچین، تهران

پژوهش حاضر با تمرکز بر شرایط پخت لینترهای چهار کشور ترکیه، ازبکستان، ترکمنستان و ایران مورد استفاده در کارخانه صنایع شیمیایی پارچین، با هدف دستیابی به شرایط بهینه پخت و ارائه جداول اختصاصی پخت برای هر کدام از لینترها انجام شد تا کارخانه فوق بر این اساس ضمن تنظیم شرایط پخت هر نوع لینتر، بتواند به محصولی با کیفیت مطلوب تر دست یابد. بدین منظور، خمیرسازی از چهار نوع لینتر پنبه مذکور در دو مرحله و با زمان ثابت ۴ ساعت در هر مرحله انجام شد. عملیات پخت در سه سطح دمایی ۱۳۰، ۱۵۰ و ۱۶۰ درجه سانتیگراد و با ترکیب های مختلف غلظت قلیا در مرحله اول و مرحله دوم انجام پذیرفته و تاثیر شرایط مورد بررسی بر ویژگی های میزان بازده خمیرسازی، میکروکاپا، اندیس مس، گروه های کربوکسیل، آلفا سلولز، ماندگاری آب، ویسکوزیته، پنتوزان و مواد نامحلول در اسید سولفوریک ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که شرایط بهینه پخت برای لینتر ترکیه در دمای oC۱۳۰ و غلظت قلیای (۸%-۸%)، برای لینتر ازبکستان در دمای oC۱۳۰ و غلظت قلیای (۱۲%-۴% )، برای لینتر ترکمنستان در دمای oC۱۳۰ و غلظت قلیای (۱۲%-۴%)، و برای لینتر ایران شرایط دمایی oC۱۳۰ و غلظت قلیای (۱۴%-۲%) می باشد. بنابراین لینترهای مورد بررسی را به لحاظ شرایط پخت می توان در سه درجه ۱ (لینتر ترکیه)، درجه ۲ (لینترهای ترکمنستان و ازبکستان) و درجه ۳ (لینتر ایران) طبقه بندی نمود.

دمای پخت, غلظت قلیا, لینتر, آلفاسلولز