جعفر حسنی - دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
حبیب هادیانفرد - گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.

هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنیا و نگهداشت توجه در این بیماران می باشد. روش: ۳۲ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا (۱۵ بیمار حاد و ۱۷ بیمار مزمن) و ۳۲ نفر از افراد بهنجار با دامنه سنی ۱۹ تا ۵۱ سال انتخاب گردیدند. دو گروه آزمودنی بر اساس متغیرهای جنس، سن و سطح تحصیلات همتاسازی و به وسیله آزمون عملکرد پیوسته ارزیابی شدند. به منظور بررسی همبستگی چند متغیری بین علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنیا با متغیرهای آزمون عملکرد پیوسته، مقیاس های اندازه گیری علایم منفی (SANS) و علایم مثبت (SAPS)  روی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا اجرا شد. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا در مقایسه با افراد بهنجار در تمام متغیرهای آزمون عملکرد پیوسته (پاسخ صحیح، حذف پاسخ و ارائه پاسخ غلط) به طور معناداری ضعیف تر عمل کرده بودند. تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه هذیان (از بین علایم مثبت)، متغیر پاسخ صحیح آزمون عملکرد پیوسته را به صورت مثبت و متغیرهای حذف پاسخ و ارائه پاسخ غلط را به صورت منفی پیش بینی می کند. مولفه عاطفه محدود (از علایم منفی) نیز، متغیر پاسخ صحیح را به صورت منفی و متغیرهای حذف پاسخ و ارائه پاسخ غلط را به صورت مثبت پیش بینی کرد. نتیجه گیری: این نتایج نشان دهنده آسیب نگهداشت توجه در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا می باشد و از اعتبار تمایز نشانگان مثبت – منفی در این بیماران حمایت می کند.

آزمون عملکرد پیوسته بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا, متغیرهای آزمون عملکرد پیوسته, متغیر پاسخ صحیح آزمون عملکرد, رابطه علایم مثبت و منفی, بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا, متغیر