اسماعیل رستم پور - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، تهران ، ایران
افشار علی حسینی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، تهران ، ایران
مرتضی میلانی - گروه نانوتکنولوژی پزشکی، دانشکده علوم نوین پزشکی و مرکز عفونی و گرمسیری ، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
ابوالفضل اکبرزاده - گروه نانوتکنولوژی پزشکی، دانشکده علوم نوین پزشکی و مرکز عفونی و گرمسیری ، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
ابراهیم آخوندی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه آزاد اسامی تهران مرکزی، تهران ، ایران

امروزه، یکی از مشکات مواجهه با باکتری های بیماری زا، مقاوم شدن پاتوژن ها نسبت به آنتی بیوتیک ها است و استفادهاز نانوذرات یکی ازراه حل های موثر در این زمینه است نانوذره نقره به عنوان عامل ضدباکتری بیش از سایر نانوذرات موردتوجه و مطالعه محققین قرارگرفته است در این پژوهش قدرت ضدباکتریایی نانوذره نقره سنتزشده از سه منبعباکتریایی،گیاهی و شیمیایی با یکدیگر مقایسه شد در این مطالعه، نانوذره نقره با استفاده از منابع باکتری (مایع رویی باسیلوسجدا شده از معدن زرشوان)، گیاهی (عصاره پونه کوهی) و شیمیایی (سدیم بوروهیدرید) سنتز شد سپس MIC این سه نوع نانوذره نقره برروی چهار باکتری بیماری زای، اشریشیاکوا، استافیلوکوکوس اورئوس، آسینتوباکتر بومانی و سودوموناس آئروژینوزا بررسی شد. MIC نانو ذرته سنتز شده با باسیلوس (۵/۶μg/mL ۵/۶-۱/۴)، عصاره گیاه پونه (۲۲/۵μg/mL ۵/۶) و سدیم بورهیدرید (۴۵μg/mL ۲۲/۵) بدست آمد. مقایسه MIC نانوذرات سنتزشده با سه روش فوق نشان داد که قدرت ضدباکتریایی نانوذره نقره سنتزشده با باکتری باسیلوس نسبت به حالت سنتزشده با گیاه و عامل شیمیایی بر چهار پاتوژن فوقبیش از پنج برابر است.

ضدباکتریایی، باسیلوس، نانوذره نقره، پونه کوهی، MIC