فریبا فلاح حسین آبادی
وحید اسفندانی
آزیتا علوی پوررفسنجانی
حمیده رفیعی بلداجی

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه تاثیر مدیریت استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی در سازمان مدیریت پسماندشهرداری قم می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه کارکنان سازمان مدیریت پسماندشهرداری قم می باشد که از طریق روش سرشماری تعداد ۸۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده هااز دو پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد اوهلی (۲۰۰۷) و توانمندسازی اسپریتزر (۱۹۹۲) استفاده شد. به منظور سنجشروایی از روایی محتوا و سازه و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی استفاده شد کهضرایب به دست آمده نشان دهنده روایی و پایایی مناسب ابزار بودند.تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار LISREL-v۸.۸۰ انجام گرفت. یافته ها نشان دادند شناسایی و تفکیک کارکنان مستعد بر توانمند سازی منابع انسانی (۰.۴۲) تاثیر دارد؛ جذب و استخدامنیروی مستعد بر توانمند سازی منابع انسانی (۰.۴۵) تاثیر دارد؛ ایجاد و حفظ روابط مثبت بر توانمند سازی منابع انسانی(۰.۵۷) تاثیر دارد؛ بکارگیری استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (۰.۴۷) تاثیر دارد؛ توسعه استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (۰.۳۲) تاثیر دارد. نگهداری استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (۰.۴۱) تاثیر دارد؛ در نهایت میتوان گفت بطورکلی مدیریت استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (۰.۸۹) تاثیر دارد.

مدیریت استعداد، توانمند سازی منابع انسانی، شناسایی استعداد، توسعه استعداد