امید عشاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران، تهران، ایران
میترا عزتی - استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه تهران، تهران، ایران

مدیریت استعداد به ویژه فرایند استعداد پروری به عنوان یکی از فرایند های اساسی آن، نقش تاثیرگذاری در استمرار حیات معنادار سازمان ها و کسب مزیت رقابتی دارد؛ لذا هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل اثرگذار بر فرایند استعداد پروری در سازمان ها است. برای انجام این پژوهش از روش پژوهش کیفی استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه برای این پژوهش، اساتید دانشگاه (اعضای هیات علمی) و خبرگان دانشگاهی و نمونه مورد بررسی به روش هدفمند انتخاب شده است. به منظور شناسایی عوامل اثرگذار بر فرایند استعداد پروری و جمع آوری داده های لازم از مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته استفاده گردید؛ بدین صورت که مصاحبه های حاضر در یازدهمین مورد به اشباع نظری منتج گردید. تجزیه و تحلیل عمیق داده های به دست آمده که از طریق روش کدگذاری باز و کدگذاری محوری انجام پذیرفت، به شناسایی ۱۲ عامل به عنوان عوامل اثرگذار بر فرایند استعداد پروری در سازمان ها منتج گردید که با توجه به همخوانی و قرابت آن ها به دو دسته کلی عوامل شخصی (فردی) و عوامل سازمانی (محیطی) تقسیم شدند. عوامل شخصی (فردی) شامل : عوامل شخصیتی، مهارت های ارتباطی، کمال جویی حرفه ای، انگیزش پیشرفت و خلاقیت و نوآوری است. عوامل سازمانی (محیطی) نیز شامل : عوامل ساختاری، جو و فرهنگ سازمانی، تدارک فرصت های پرورش و بالندگی، عوامل مدیریتی، عوامل معیشتی، ارتباطات سازمانی و نظام ارتقاء شغلی است.

استعداد، مدیریت استعداد، استعداد پروری