گلنار امیرطهماسب - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فریبرز باقری - دانشیار، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
خدیجه ابوالمعالی - دانشیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روش بازی درمانی خانواده محور بر مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان با اختلال یادگیری در دوره ابتدایی بود. این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش آموزان دوره ابتدایی دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به مرکز مشاوره آرامان شهر تهران در سال ۱۳۹۶ بودند. نمونه پژوهش ۳۲ نفر از آنان بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای با روش بازی درمانی خانواده محور آموزش دید. گروه ها مقیاس مشکلات عاطفی-رفتاری راتر را در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکووا) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل در همه مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر روش بازی درمانی خانواده محور باعث کاهش معنادار مشکلات پرخاشگری و بیش فعالی، اضطراب و افسردگی، ناسازگاری اجتماعی، رفتارهای ضداجتماعی و کمبود توجه کودکان با اختلال یادگیری شد (۰۰۱/۰P<). بنابراین روش بازی درمانی خانواده محور باعث کاهش مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان با اختلال یادگیری شد.

بازی درمانی, مشکلات عاطفی-رفتاری, اختلال یادگیری, کودکان