محمدامیر مشهدی - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران
سارا نظام دوست - دانشجوی مقطع دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران

آرمانشهر، جزیرهای باثبات است که انسان گرفتار طوفان زمانه را به سوی خود می کشاند. انسان ها در طول اعصار، آماج رنج هایی بوده اندکه حاکمان مستبد بر آنان تحمیل میکردند؛ حاکمانی که حکومت را جولانگاه کامرانی های خود ساخته و رعیت را در زیر سم اسبانخودکامگی خود، له کردهاند. در پژوهش حاضر، محیط پیرامون مهمترین عامل برانگیزاننده ابوالفضل بیهقی و تامس مور در ایجادآرمانشهر بوده است. در ایران، به جهت قدمت آن آرمانشهرهای اولیه با اسطوره توام بوده اند. در اروپا نخستین بار افلاطون یونانی، درکتاب جمهور خود به مسئله آرمانشهر پرداخت. قرآن و تعالیم دینی، محور اندیشه های بیهقی و جمهور افلاطون، محور اندیشه هاییوتوپیایی مور را تشکیل میدهند. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با هدف مقایسه اندیشه های آرمانی ابوالفضل بیهقی با یوتوپیایی -تامس مور به دنبال تطبیق آرمانشهر این دو نویسنده بزرگ است. نکته بارز در این بررسی، وجوه افتراق و اشتراک این دو آرمانشهر استکه نشان میدهد که این دو آرمانشهر علیرغم شرقی و غربی بودن، نقاط مشترک بسیاری ازجمله در فضیلت های انسانی دارند. دین،مهمترین فاصل بین این دو آرمانشهر است که زاویه دید آنان را تنظیم و به افکار آنان جهت می بخشد.

آرمانشهر، بیهقی، تاریخ بیهقی، تامس مور، یوتوپیا