امیراحمد عظیمی - کارشناس ارشد رشته نهج البلاغه، دانشگاه لرستان
پروانه قلی پور - کارشناس ارشد رشته تاریخ دانشگاه اراک

بدون تردید نهج البلاغه که کلامی بالاتر از کلام مخلوق و پایین تر از کلام خالق است آیینه تمام نمای جایگاه امام علی(ع) و اهل بیت مکرم ایشان از یک سو و امت اسلامی با عقاید و گرایش های مختلف از دیگر سو است؛ از این رو ضرورت دارد افکار و ایده های امام علی(ع) در این گنجینه گرانبها در موضوعات مختلف مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. از جمله این موضوعات مقوله بسیارمهم اتحاد می باشد که ایشان آن را به شایستگی مطرح نموده، تا مسلمانان بتوانند در برابر قدرت های استعمارگر در سایه اتحاد و انسجام به عزت و اقتدار دست یابند. بر این اساس، نوشتار حاضر سعی بر آن دارد به روش توصیفی تحلیلی به بررسی اتحاد مطلوب و نامطلوب از منظر امیرالمومنین علی(ع) با رویکرد نهج البلاغه بپردازد، یافته های این پژوهش بیانگر آن است که مطابق دیدگاه امامعلی(ع) اتحادی مطلوب است که بر مبنای دین اسلام، عقل و خرد، مهربانی کردن به یکدیگر، تعاون و همبستگی در کار خیر، ولایت الهی و اولیاء الله، پیروی از سنت های نیکو، آیات خدا و رسولش(کتاب و سنت) و تقوا باشد. همچنین ایشان اتحادی که بر اساس منافع شخصی، رفتن به سوی گناه، همکاری بر ستمکاری، خیانت و کینه توزی، دنیای مادی، وحدت در گفتار، همکاری با ظالمان و هوای نفس باشد را نامطلوب می داند.

اتحاد، انسجام، مطلوب و نامطلوب، نهج البلاغه، امام علی (ع)