فاطمه هادی - واحد HSE شرکت پتروشیمی جم

در طی سالهای 1980 - 1970 به دلیل افزایش قیمت نفت تصمیم به جایگزینی این سوخت با منابع جدید انرژی گرفته شد. در این میان زباله های شهری (Urban Waste) به عنوان یک منبع بالقوه شناسایی گردید. درصد زیادی از زبال هها را اجزای قابل احتراق تشکیل می دهد که می توان از آنها برای تولید انرژی گرمایی استفاده کرد. در عین حال درصدی بالایی از اجزای قابل احتراق در زباله های جامد شهری ( Municipal solid waste(MSW)) زیست تجزیه پذیر هستند و می توانند به سوخ تهای گازی تبدیل گردند، و از این سوختها برای تولید انرژی گرمایی استفاده کرد. به طور کلی جداسازی اجزای قابل احتراق از MSW تبدیل آ نها به انرژی با استفاده از روش های پیش فراورش (Front-end) و روشهای تبدیلی (Back-end) انجام می شود. اجزای قابل احتراق جدا شده از MSW تحت عنوان Refuse-derived fuel (RDF) شناخته می شوند. این اجزا بیشتر شامل کاغذ و پلاستیک است. در قسمت پیش فراورش بیشتر اجزای قابل احتراق را به روش های مکانیکی یا دستی یا تلفیقی از دو روش از هم جدا می کنند. مهمترین موضوع در این بخش جداسازی ترکیبات آلی یا مواد قابل احتراق از مواد غیر قابل احتراق درMSW است. خروجی این قسمت، خوراک قسمت بعد (Back-end) می شود. در این قسمت اجزای قابل احتراق جدا شده با استفاده از تکنی کهای حرارتی یا بایولوژیک تبدیل به سوخت یا انرژی گرمایی میگردند.

احتراق، زباله های شهری، پسماندهای صنعتی ،PDF ، پسماند