احمد کیخا - دانشجوی دکتری اقتصاد و مدیریت مالی آموزش عالی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه تهران،

امروزه بیکاری دانش آموختگان به چالش جدی نهادهای آموزش عالی در سراسر جهان و به طور خاص کشورهای درحال توسعه تبدیل شده است. در کشور ما نیز امروزه به دلیل تکثر عوامل تاثیر گذار شاهد بیکاری روز افزون دانش آموختگان دانشگاهی هستیم. هدف از این پژوهش، واکاوی علل و عوامل بیکاری دانش آموختگان در آموزش عالی و ارائه راهکارهای سیاستی برای برون رفت از وضع فعلی می باشد. بنابراین با استفاده از روش کیفی اکتشافی و با انجام نمونه گیری هدفمند و مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۶ متخصص اقتصاد آموزش عالی و ۵ متخصص علوم تربیتی که دارای سابقه اجرایی و علمی بودند داده ها گردآوری شد. علل و عوامل به دو دسته درون سازمانی و فراسازمانی تقسیم شده اند. یافته های بخش درون سازمانی به دو مقوله فرعی اولیه (در سطح کلاس درس و در سطح دانشگاه) با پنج مقوله فرعی ثانویه (ناکارآمدی برنامه آموزشی و درسی، ضعف ویژگی های فردی دانشگاهیان، ضعف قوانین و آئین نامه ها، ناکارآمدی مدیریتی-اجرایی، ناکارآمدی در مالیه دانشگاه) و عوامل فراسازمانی در چهار مقوله فرعی اولیه (در سطح آموزش و پرورش، آموزش عالی، کلان و ظرفیت های نرم) با هشت مقوله فرعی ثانویه (ناکارآمدی برنامه های آموزشی و درسی، ضعف مدیریتی و اجرایی، سیاستگذاری ناکارآمد، ضعف مدیریتی-اجرایی، حکمرانی و ساختار سیاسی نامطلوب، ساختار اقتصادی ناکارآمد، ضعف فرهنگی و مسائل اجتماعی) طبقه بندی شدند. سپس راهکارهای سیاستی متناظر با سطوح تاثیرگذار بر بیکاری دانش آموختگان بیان شده‎است

دانش آموختگان, بیکاری, آموزش عالی, دانشگاه