نرگس غریب ناصر ی - دانشجو، دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی، تهران، ایران
عباسعلی رضائی - دانشیار،گروه مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

شبکه های نرم افزار محور (SDN) الگوی نسبتا جدیدی است که در دنیای شبکه های کامپیوتری معرفی شده و نویدبخش تغییر اساسی در نحوه پیکربندی شبکه و مدیریت ترافیک در زمان واقعی است. شبکه های نرم افزار محور تلاش دارد تا لایه کنترل را از لایه داده مجزا کند. این جداسازی پیاده سازی نامحدود سرویس ها و برنامه های کاربردی در بالای لایه های شبکه را فراهم می آورد. کنترلر مرکزی در این معماری دید جامع و آنی از زیرساخت شبکه را فراهم می آورد که نتیجه آن مدیریت بهتر و بهینه شبکه می باشد. برای مراکز داده بزرگ که میزبان صدها هزار سرور هستند، چندین هزار سوئیچ وجود دارند که نیاز است بصورت متمرکز شده مدیریت شوند که با استفاده از یک کنترلر واحد به آسانی قابل انجام نبوده یا غیرممکن است و کنترلر به یک گلوگاه در شبکه تبدیل می شود. برای افزایش قابلیت اطمینان و مقیاس پذیری، معماری کنترلرهای توزیع شده مطرح شد. معماری توزیع شده نیز با چالش هایی نظیر توازن بار، تحمل خرابی، سازگاری داده و محل قرارگیری کنترلرها مواجه است. یکی از مهمترین مکانیزم هایی که همواره در جهت مدیریت و کاهش بار در شبکه ها مورد توجه بوده است، الگوریتم های توازن بار می باشند. تلاش بر حل بهینه توازن بار بین کنترلرها می تواند در پاسخگویی به سرویس های رو به افزایش کاربران و بالا بردن راندمان شبکه مفید واقع شود . در این مقاله سعی شده تا دید کلی نسب به معماری شبکه SDN و انواع کنترلرهای مورد استفاده در این حوزه، ایجاد شود. همچنین به دنبال مقایسه روش های ارائه شده برای حل مساله توزیع بار در شبکه های نرم افزار محوری هستیم که از چندین کنترل کننده توزیع شده برای مدیریت نرم افزاری عملیات شبکه استفاده می کنند.

شبکه های نرم افزار محور توزیع شده، کنترل کننده های توزیع شده، توازن بار، کنترل متمرکز، کنترل توزیعی