اسماء نورمحمدی - عضو هیات علمی، گروه مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه فنی و حرفه ای،تهران،ایران

چکیده: گذار از دنیای سنت به تجدد، معانی و تفاسیر مختلفی دارد، اما به نظر میرسد آنچه فصل مشترک همه جوامع دارای پشتوانه فرهنگی تاریخی است و شناخت ارزش های تاریخی در راستای شناخت فرهنگ و هویت آن جامعه، شناخت ارزش هر پدیده و ارتباطی مستقیم با اعتبار، آگاهی و خواست افرادی دارد که تلاش آنها برای این امر استوار است که ارزش های پدیده ای را شناسایی و ارزیابی کنند. در این میان، آثار تاریخی از پدیده های ارزشمندی است که توانسته ارزش های فرهنگی، تاریخی، اجتماعی، مذهبی و ... را در خود متجلی نماید.بهره گیری از رویکردهای بازآفرینی با توجه به الزام توسعه پایدار می تواند در ابعاد مختلف نقش بسیار اثر گذاری داشته باشد. مساله اصلی پژوهش حاضر این است که در بهره- برداری و استفاده صحیح از بافت های شهری با رویکرد هویت تاریخی ، مولفه های تاثیر گذار در شناخت و ارزیابی آن، در بردارنده چه مفهومی است. برای پاسخ به این پرسش ارزش را در دیدگاههای مختلف مورد پژوهش قرار داده تا مولفه های تاثیر گذار بر شناسایی و ارزیابی بازآفرینی مشخص گردد و سپس از طریق مولفه ارتباط ارزش با رویکرد مداخله مشخص گردد. در تحقیق پیش رو از روش بنیادی- نظری بهره گرفته شده است و تحلیل های به کار رفته در آن از نوع کیفی است. کاهش نشانه ها و شاخص های هویتی شهرها سبب گشته تمامی شهرها و بالاخص کلانشهرها در یک مسیر همسان سازی قرار گیرند. بصورتیکه دیگر تفاوت چندانی در معیارهای شهرسازی و تاریخی و فرهنگی در آن مشهود نمی باشد و متناسب با شرایط و موقعیت زمانی در حال تغییر و دگروکونی است و ادراک از محیط پیرامون خود در ارزیابی تاثیر گذار است.

کلمات کلیدی: ارزش، ارزیابی، هویت، بافت تاریخی، ادراک محیط