فاطمه امیدعلی - University of ayatollah Boroujerdi‚ Borujerd‚ Iran

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین اختلال آندوکرین زنان در سنین باروری است. علت ایجاد این سندرم ناشناخته است و عوارض و علایم ناشی از این بیماری، می تواند سبب تغییر و افت سطح کیفیت زندگی در مبتلایان به آن شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک است. روش: در این مطالعه پیش تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و بدون گروه شاهد، تعداد ۱۱ دانشجوی غیر ورزشکار دانشگاه ایت الله بروجردی (ره) در نیمسال دوم ۹۴- ۹۳ با تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک شرکت داشتند. افراد مورد مطالعه تمرینات پیلاتس را ۳ جلسه در هر هفته به مدت ۴ ماه انجام دادند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه بررسی کیفیت زندگی ویژه زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOSQ) و اندازه گیری متغیرهای تن سنجی در دوره قبل و بعد از تمرین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته در نسخه ۱۸ نرم افزار SPSS  انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در نمره کلی کیفیت زندگی (۰/۰۰۱>P)، حیطه اختلات قاعدگی (۰/۰۰۲=P)، وزن (۰/۰۰۱>P)، حیطه ناباروری (۰/۰۱۶=P) و عاطفی- هیجانی (۰/۰۰۱>P) پس از مداخله اختلاف معنی داری وجود دارد. اما تغییرات در حیطه هیرسوتیسم (۰/۱۶۲=P) از نظر آماری معنی داری نبود. همچنین وزن بدن (۰/۰۲۵=p)، شاخص توده بدنی (۰/۰۰۵>P) و درصد چربی (۰/۰۲۶=P) پس از مداخله، به طور معنی داری کاهش داشت. نتیجه گیری: براساس یافته های به دست آمده انجام تمرینات پیلاتس در بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شرکت کننده در تحقیق موثر بوده است.

Pilates, polycystic ovary syndrome, quality of life, hirsutism, پیلاتس, سندرم تخمدان پلی کیستیک, کیفیت زندگی, هیرسوتیسم