مهدی مختاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامی
عباس تاج الدینی - استادیار گروه مهندسی عمران، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی

هر سازه ای برای دوره ی خدمت دهی مشخصی بنا می شود که با پایان عمر مفید آن ، به سازه ای فرسوده و ناپایدار تبدیل میشود، به گونه ای که می تواند مسبب خسارات و تلفات جبران ناپذیری گردد . با توجه به افزایش روز افزون جمعیت شهری و در نتیجه افزایش تقاضای مسکن ، نیاز به ساخت ساختمان های جدید در جامعه شهری پیش از پیش احساس می شودو تخریب ساختمان به عنوان اولین مرحله از فرآیند ساخت و ساز، اثرات متعددی بر محیط شهری و زندگی شهروندان میگذارد و ازسوی سالانه پیشامدها و مصایب فجیع بی شماری متاثر از عدم آگاهی از روش ها و شیوه های تخریب سازه صورت می گیرد که منجر به خسارات جانی و مالی فراوانی می شودکه اهمیت این موضوع را دو چندان میکند .روش های زیادی برای تخریب کنترل شده ی ساختمان های شهری وجود دارد که با توجه به تعداد طبقات ساختمان، نوع اسکلت بندی، وضعیت کاربری ساختمان و بناهای همجوار، سرعت مد نظر جهت امر تخریب، میزان بودجه و ...روش تخریب ساختمان انتخاب میشود. تحقیق حاضر ضمن معرفی روش های تخریب ساختمان ها و سازه ها به صورت کلی و جزیی و مقایسه بین این روش ها به معرفی پلان تصمیم گیری مناسب در رابطه با شیوه تخریب می پردازد.

تخریب ساختمان؛ مطالعه مروری؛ عمر مفید سازه؛