سحر داشچی - پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج
حسن رهنما - پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج
کیانوش چقامیرزا - دانشگاه رازی، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات

گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) به عنوان یکی از مهمترین محصولات اقتصادی جهان دارای یکی از با کیفیت ترین انواعروغن های خوراکی است. ارقام گلرنگ در مقایسه با دیگر گیاهان نسبت به روش های مختلف کشت بافت و باززایی، گیاهانسرسختی هستند. بنابراین تهیه روشی با بازدهی بالا برای باززایی ارقام تجاری گلرنگ کشور ضروری است. در این پژوهشاثر غلظت های مختلف هورمون های Kin, TDZ و NAA بر صفت باززایی نوساقه ریزنمونه های هیپوکوتیل و کوتیلدون ارقامگلمهر و صفه بر روی محیط پایه MS مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که بیش ترین میزان کالوس دهی باهیپوکوتیل رقم گلمهر در محیط حاوی غلظت های یک میلی گرم در لیتر TDZ و نیم میلی گرم در لیتر NAA به میزان تقریبی۹۹/۵ درصد و بالاترین مقدار باززایی نیز در محیط حاوی یک میلی گرم در لیتر TDZ و صفر میلی گرم در لیتر NAA درریزنمونه کوتیلدون رقم گلمهر و حدود ۳۳ درصد مشاهده شد. در ادامه گیاهچه های حاصل به منظور ریشه زایی به چهار نوعمحیط ریشه زایی مختلف منتقل شدند. بهترین محیط برای ریشه زایی محیط کشت MS حاوی ۲+ mg/l IBA + ۲% sucrose + ۷% Agar بود.

باززایی، کوتیلدون، گلرنگ، هیپوکوتیل