محسن مظفری - کارشناس ارشد معماری؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

با شیوع کرونا به عنوان یک پدیده بهداشتی و زیستی در جهان، آشوب در سیستم پیچیده شهرها و فضاهای شهری و غیره سایه افکنده و شهرها به ناچار دچار دگریسی شده و خواهند شد. پاندمی کرونا، زیست های پنهان جوامع بشری را آشکار و تداوم آن نقشه های شهرسازان را تغییر داده است. در طول تاریخ شهرها با بیماری های همه گیر مواجه و یکی از مراکز توسعه پاندمی ها بودند. چین از جمله این شهرها بود. که معماران نقش اساسی را در ایجاد فضایی مناسب و ایمن در مدت زمان کوتاه داشتند. ساختمان تحقیقات آزمایشگاهی و نجات برای اپیدمی ها چین در سال ۲۰۲۰ طراحی و برنده مسابقات ۲۰۲۰ امریکا شد. به عنوان یکی از طرح های موثر و نمونه موفق در این اپیدمی ها به دنیا اعلام شد. هدف از نگارش این مقاله استفاده از تجارب افراد و جوامع دیگر در این زمینه و معرفی این ساختمان بصورت تخصصی به جامعه معماران است.

زیست پنهان، معماری، پاندمی، ساختمان تحقیقات آزمایشگاهی و نجات برای اپیدمی ها، چین ۲۰۲۰