سید موسی پورموسوی
علی شماعی
محسن احدنژاد
علی عشقی چهاربرج
سمیه خسروی

به منظور سیاست گذاری و برنامه ریزی کاهش آسیب پذیری ساختمان های شهری در مقابل زلزله و ارائه ی تصویری روشن از وقوع احتمالی زلزله و عواقب ناشی از آن ارزیابی پهنه های آسیب پذیر شهری ضروری است. براین  اساس امروزه وضعیت و شرایط مختلف قبل از رخداد زلزله های  احتمالی در شدت های مختلف شبیه سازی و بر مبنای آن  نقشه های پهنه بندی آسیب پذیری ساختمان های شهری تهیه و مورد ارزیابی  قرار می گیرد. پژوهش حاضر سعی دارد  تا با مدلFuzzyAHP و نرم افزارGIS  به طراحی سناریوهای زلزله در شدت های مختلف به منظور  برآورد آسیب پذیری ساختمان های منطقه ۳ شهرداری  تهران در برابر زلزله ارائه نماید. این پژوهش کاربردیو با روش هایتوصیفی-  تحلیلی و پیمایشی است. میزان آسیب های وارده به ساختمان های این منطقه شهری در پنج گروه شامل: پهنه های آسیب پذیر خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و نابودی کامل تقسیم شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان آسیب پذیری ساختمان ها در سناریوهای طراحی شده ۶ مرکالی به ترتیب ۸۸/۵۳، ۷۷/۲۶، ۰۴/۱۹، ۰۴/۰، ۲۵/۰ درصد و در ۷ مرکالی به ترتیب ۲۸/۲۳، ۲۲/۲۱، ۳۱/۹، ۴۲/۲۶، ۷۵/۱۹ درصد و در ۸ مرکالی به ترتیب ۵۴/۰، ۳۳/۲۲،۵۹/۲۰، ۵۵/۹، ۹۷/۴۶ درصد است. بالاترین میزان آسیب پذیری بر اساس تعداد ساختمان ها به ترتیب در نواحی ۲، ۳، ۵، ۴، ۱ و ۶ منطقه وجود دارد. مهمترین دلایل این وضعیت استفاده از مصالح بی دوام  و کم مقاوم در ساخت و سازها،  بالا بودن عمر ساختمان ها، مکان یابی ساخت و سازها بر روی زمین های ناپایدار، عدم رعایت استاندارد های ساخت و ساز از جمله آیین نامه ۲۸۰۰، تمرکز و تراکم زیاد جمعیت و برج سازی با مطالعات ضعیف می باشد.

آسیب پذیری ساختمان ها, منطقه ۳ شهرداری تهران, زلزله, پهنه بندی آسیب پذیری