سها خطیبی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران
علی ارباب - عضو هیات علمی، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران

مسکن یکی از نیازهای اساسی انسان است که موقعیت اجتماعی، کیفیت زندگی و رفاه و جایگاه او را در جامعه مشخص مینماید. امروزه ساخت مجتمع های مسکونی در جهت رفع نیازهای سکونتی شهروندان مورد توجه معماران و شهرسازان واقع شده است و قابل ذکر است که مشکلاتی را برای ساکنان به وجود می آورد که این مشکلات با توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ... قابل بررسی است. لذا میتوان ابعاد مجتمع های مسکونی را بر اساس توسعه پایدار مورد سنجش و ارزیابی قرار داد. در این پژوهش به منظور پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی مورد توجه واقع شده است. لذا میتوان گفت هدف اصلی پژوهش بررسی شاخص های اثرگذار در ایجاد پایداری اجتماعی مجتمع های مسکونی کسری قزوین بوده است. این پژوهش به لحاظ روش توصیفی- تحلیلی است و بر اساس هدف کاربردی میباشد. به منظور گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه-اسنادی و پیمایشی-میدانی بهره برده شده است. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. جامعه آماری ساکنین برج های مسکونی کسری در شهر قزوین که معادل ۸۱۶نفر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۲۶۱نفر به صورت تصادفی در نظر گرفته شده است.. همچنین، به منظور شناسایی شاخص های اثرگذار بر پایداری اجتماعی در برج های مسکونی کسری از تحلیل عاملی و نرم افزار spss بهره برده شده است. نتایج یافته ها حاکی از آن است که میزان رضایت شما از سکونت در مجتمع مسکونی،حس تعلق نسبت به مجتمع،تمایل به زندگی در مجتمع مسکونی،میزان اجتماع پذیری و حضور پذیری ساکنین در مجتمع مسکونی،شناخت همسایگان از یکدیگر در مجتمع مسکونی و احساس مسئولیت نسبت به همسایگان و مجتمع مسکونی از جمله شاخص های اثرگذار بر پایداری اجتماعی است.

پایداری اجتماعی، مجتمع مسکونی، تحلیل عاملی، برج های مسکونی کسری قزوین