محمد تقی محمودی - عضو هیات علمی
فروزان افضل کوهی - دانشجو
اعظم فروزنده - دانشجو

تحقیق حاضر با هدف «بررسی رابطه یادگیری سازمانی با نوآوری سازمانی کارشناسان دانشگاه اصفهان» به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق ۲۷۳ نفر از کارشناسان دانشگاه که تعداد ۱۳۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول سرایی و همکاران(۱۳۷۲) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه یادگیری سازمانی نیف (۲۰۰۱) و پرسشنامهمحقق ساخته نوآوری سازمانی میباشد که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرنباخ به ترتیب۹۰/. و ۸۹/.  به دست آمد . جهت تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گاماستفاده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که بین یادگیری سازمانی با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد . نتایج آزمون همبستگی نشان داد که تمامی مولفه های یادگیری سازمانی با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین یادگیری سازمانی با ابعاد نوآوری سازمانی( نوآوری تولیدی، نوآوری فرایندی و نوآوری اداری) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که از بین مولفههای یادگیری سازمانی ، چهار بعد تسهیم دانش ، فرهنگ یادگیری سازمانی، رهبری و کار و یادگیری تیمی به عنوان متغیرهای پیش بین، معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح تغییرات نوآوری سازمانی(متغیر ملاک)، را دارا هستند و مولفه های تفکر سیستمی، چشم انداز مشترک و شایستگی ها و مهارت های کارکنان به دلیل نداشتن سهم معنادار در پیش بینی نوآوری سازمانی از معادله حذف گردید.

واژگان کلیدی: یادگیری سازمانی, نوآوری سازمانی, کارشناسان, دانشگاه