میمنت سادات محسن زاده - مجتمع آموزش عالی گناباد- گناباد- انتهای خیابان غفاری.

در این مطالعه، تاثیر مدت زمان آستنیته کردن فولاد بر ریزساختار تولید شده پس از عملیات تمپر مارتنزیت لایه ای و مکانیسم تشکیل ریزساختار بررسی شد. ساختارهای مارتنزیت با اندازه دانه های مختلف آستنیت اولیه و بنابراین چگالی های متفاوت لایه های مارتنزیت در واحد حجم، با زمان های مختلف آستنیته کردن (۳۰ دقیقه و ۴ ساعت) در دمای ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد، و سپس کوئنچ در محلول آب نمک و یخ تولید شدند. ساختارهای مارتنزیتی تولید شده در دمای ۶۵۰ درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت تمپر و در آب خنک شدند. به دلیل اندازه دانه ی کوچکتر آستنیت اولیه، و بنابراین چگالی بالاتر لایه های مارتنزیت در واحد حجم، اندازه ذرات سمنتیت تشکیل شده در اثر تمپر کردن در نمونه ی ۳۰ دقیقه آستنیته شده نسبت به نمونه ی ۴ ساعت آستنیته شده کوچکتر بود. در نتیجه، استوالد ریپنینگ در نمونه ی قبلی در مقایسه با نمونه ی دوم سریع تر بود. این منجر به رشد سریع تر دانه های فریت و تشکیل یک ریزساختار ناهمگن متشکل از دانه های درشت و ریز فریت در نمونه ی ۳۰ دقیقه آستنیته شده گردید. در حالی که ساختار همگن تری شامل دانه های ریز فریت در نمونه ی ۴ ساعت آستنیته شده ایجاد شد.

مارتنزیت لایه ای، چگالی لایه های مارتنزیت در واحد حجم، عملیات تمپر، ریزساختار.