سیدمحمود موسوی - کارشناسی ارشد رشته حقوق گرایش، جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد بین المللی خرمشهر – خلیج فارس، ایران

قاچاق یعنی انتقال پنهانی یک چیز از نقطه به نقطه دیگر است که می تواند به شکل های مختلف و تمهیدات پنهان سازی متنوع صورت گیرد. در اصطلاح گمرک و سایر دستگاه های وصولی دولت، منظور از قاچاق، گریزاندن کالا از پرداخت مالیات و عوارض به دولت است و یا فرار دادن کالا از شمول مقررات دولتی و نقل و انتقال و خرید و فروش آن به طور غیرمجاز و ممنوع است. این پدیده در جهان سوم تحت هدایت و مدیریتی قوی است که البته این هدایت و مدیریت جنبه جهانی و مربوط به امنیت کشورها ازبعد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی دارد و متصل است به قدرتهای استکباری که با هدف سودآوری و غارت منابع ملی کشورهای در حال توسعه و ضربه زدن به سیاست و فرهنگ کشورها، به طور وسیع و همه جانبه این حرکت را آغاز کرده اند و از این طریق منابع کشورها را به غارت می برند. بدون تردید قاچاق کالا اقتصاد کشورها – در فرض مساله پژوهش حاضر، اقتصاد کشور ایران - را از نظر تولید، سرمایه گذاری، صادرات و اشتغال تحت تاثیر قرار داده و آثار مخربی بر آنها می گذارد. از عمده ترین تاثیرات منفی قاچاق کالا، تاثیرات آن بر سرمایه گذاری است. دراین میان، برخی محصولات به صورت سازماندهی و جهت دار با هدف تهاجم به ارزش ها و معیارهای اخلاقی به داخل کشور قاچاق می شوند و از لحاظ بعد فرهنگی و اخلاقی باعث اختلال می شود و افزایش فاصله طبقاتی، هدر رفتن منابع ملی، تضعیف کارآمدی، کاهش امید ملی وکاهش امنیت عمومی از پیامدهای نامطلوب سیاسی قاچاق می باشد کشور ایران به جهت دارا بودن مرز مشترک با هفت کشور خارجی (از طریق مرز خشکی) با فرهنگ های مختلف و مغایر با فرهنگ ایران اسلامی همواره مورد توجه عده ای خاص به جهت بهره برداری های اقتصادی و مادی و نیز مورد توجه عده ای دیگر به لحاظ سیاسی و فرهنگی و ضربه زدن به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بوده و هست (مانند کشورهای ترکیه و ارمنستان که از لحاظ فرهنگی و پایبندی به اخلاقیات در رتبه بسیار پایینی در مقایسه با جوامع فرهنگی متاثر از فرهنگ غنی اسلامی می باشند). نگارنده در پژوهش حاضر آثار اقتصادی قاچاق کالا را بر نظام اقتصادی کشور مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است.

قاچاق کالا، آثار اقتصادی، امنیت اقتصادی، جرم