کاووس زارع - دانشجوی دکتری مهندسی دریا، آزمایشگاه کانال آب کوثر، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
بهادر سرانجام - دکتری مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
حمید جوادی - عضو هیات علمی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
محسن زارعی - کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا، آزمایشگاه کانال آب کوثر، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

جهت تعمیم نتایج از مدل به شناور وآقعی باید ضریب مقاومت باقی مانده مدل تعیین شود. برای این موضوع نیاز به محاسبه سطح خیس شناور می باشد. در شناور های سرشی رژیم حرکتی شناور به شدت با تغییرات سرعت، تغییر کرده و سطح خیس نیز تغییر می کند. یکی از روش هایتعیین تجربی سطح خیس در مدل شناورها، مدرج کردن بدنه شناور و فیلمبرداری در هنگام تست می باشد که این روش در مدلها با خطوط بدنهپیجیده و نیز جند بدنه ای. بسیار مشکل و دارای خطای زیادی می باشد. نا در این مقاله روش نوپنی جهت تعیین سطح خیس توسعه داده شده است. به این ترتیب که دو مدل مشابه هندسی در دو مقیاس مختلف، در شرایط آزمون یکسان در آزمایشگاه کانال آب کوثر مورد آزمون قرارگرفته اند. با توجه به همخوانی بسیار خوب ضریب مقاومت باقی مانده در دو مدل می توان نتیجه گرفت که نتایج بدست آمده از تست در تعیینسطح خیس دقت بالایی دارند. که این موضوع نشان دهنده افزایش دقت جهت تعمیم نتایج به شناور اصلی می باشد.

حوضچه کشش، تست مدل، سطح خیس، ضریب مقاومت باقیمانده، شناور سرشی