سعید جمشیدی - گروه مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف
علی زلکی نژاد - دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف

ایجاد شکاف هیدرولیکی یکی از مهم ترین روش هایی است که امروزه برای افزایش تولید نفت به خصوص در میادینی با تراوایی پایین استفاده می شود. مدل های مختلف دوبعدی و سه بعدی برای طراحی شکاف هیدرولیکی وجود دارند که در این مقاله با ترکیب روش Unified Fracture Design و مدل دوبعدی Khristianovich-Geertsma De klerk یک طراحی بهینه شکاف هیدرولیکی معرفی شده است.برای این طراحی، با حدس مقدار تراوایی شکاف در وزن پروپانت های مختلف، پارامترهای مورد نیاز برای طراحی شکاف هیدرولیکی در آن وزن پروپانت ها به دست می آیند و سپس مقدار تراوایی شکاف با استفاده از نمودارهایی که غلظت پروپانت در شکاف و فشار بسته شدن شکاف و هدایت پذیری شکاف را به هم ربط می دهند، به روزرسانی می شود که این نمودارها برای پروپانت های مختلف، متفاوت هستند که در این مقاله از نمودار مرتبط با پروپانت شن با سایز مش ۵۰/۳۰ استفاده شده استپس از محاسبه ی تمامی پارامترهای مورد نیاز در وزن پروپانت های مختلف، لازم است تا مناسب ترین وزن پروپانت انتخاب شود که از دو روش متفاوت می توان برای این کار استفاده کرد؛ در روش اول با توجه به مقادیر پارامترهایی مانند نرخ تزریق، اثر پوسته، فشار تزریق در سطح، بازدهی عملیات شکاف هیدرولیکی و سایر پارامترهای مورد نظر، وزن پروپانت مدنظر انتخاب می شود و در روش دیگر، وزن پروپانت متناظر با نرخ تزریق مدنظر بدست آورده می شود و طراحی شکاف هیدرولیکی بر اساس نرخ تزریق مدنظر انجام می شود. در انتها برای اطمینان از صحت نتایج به دست آمده توسط این روش، یک حساسیت سنجی نیز انجام شده است که معتبر بودن این روش را اثبات می کند.

انگیزش چاه, مدل KGD, روش UFD, وزن پروپانت, شکاف هیدرولیکی