علی شهرزاد - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، مرکز آموزش عالی آزادگان نیر، اردبیل، ایرا ن
محمد عظیمی - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایرا ن

در عصر حاضر فناوری اطلاعات و ارتباطات نقش سازنده و مکملی در افزایش کیفیت یادگیری و فرایند تدریس داشته است . در واقع شیوه های سنتی که در امر تدریس صورت می گرفت در حال حاضر کارایی آن چنانی ندارند . پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فناوری در بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان صورت گرفته است . روش به کار رفته در پژوهش حاضر کیفی از نوع سنتزپژوهی می باشد. جامعه آماری پژوهش ، پژوهش هایی است که در طی ۱۵ سال اخیر در حوزه کارایی فناوری در یادگیری در داخل کشور صورت گرفته است را شامل می شود. از مجموع ۱۷ مقاله ی مرتبطی که با استفاده از واژگان کلیدی به دست آمده بود تعداد ۱۲ نمونه یا مقاله پس از تحلیل و بررسی و غربالگری انتخاب شدند . پس از آن با استفاده از کدگذاری های باز، محوری و گزینشی به تحلیل نمونه ها پرداخته شد و مفاهیم و مقولات مرتبط استخراج شد و در پایان مقولات استخراج شده به صورت الگویی رسم شد . بر اساس یافته های پژوهش ، فناوری به عنوان رویکردی نوین مکمل آموزشی است . هدف از توسعه فناوری در نظام آموزشی سبب بهبود کیفیت یادگیری در بین دانش آموزان و کارآمدتر ساختن منابع آموزشی علی الخصوص منابع انسانی است . در نتیجه می توان گفت که استفاده از فناوری در محیط های کلاسی به عنوان شیوه و روشی جدید در امر تدریس و یادگیری محسوب می شود و باعث جذاب تر شدن محیط های آموزشی و افزایش کیفیت یادگیری در بین دانش آموزان می شود.

فناوری ، یادگیری ، دانش آموز، معلم