محمد تنهایی
جواد وکیلی
سعید نیکوخصلت

تمرینات با محدودیت جریان خون احتمالا تاثیر عمیقی بر سطوح شاخص های هورمونی مرتبط با رشد دارد . هدف از مطالعهحاضر تعیین تاثیر دو هفته فعالیت ورزشی تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی هورمون رشد، ۱ IGF-و لاکتات پسران نوجوان فعال است. مواد و روش ها: به این منظور یک طرح نیمه تجربی ۲۴ پسر فعال نوجوان با میانگین سنی ۰/۸۳±۱۷ سال، قد ۰/۴۷±۱۷۱ سانتی متر، وزن ۱/۲±۶۹ به صورت نمونه در دسترس انتخاب و بر اساس VO۲max به دو گروه تمرین تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون تقسیم شدند. پروتکل تمرینی تحقیق حاضر با شدت ۶۰-۷۵ درصد MHR دو جلسه در هفته ، در هفته اول سه تکرار و هفته دوم چهار تکرار مسافت ۲۰۰ متر اجراشد. استراحت بین تکرارها ۸۰-۶۰ ثانیه بود. فشار کافی برای ران ها هنگام اجرای تمرین بین ۱۴۰ تا ۱۸۰ میلی متر جیوه بود. نمونه های خونی برای اندازه گیری شاخص های IGF-۱،GH قبل از تمرین و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی و لاکتات بلافاصله بعد از جلسه آخر فعالیت ورزشی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آماری آنوای ۲×۲ و t مستقل در سطح معناداری ۰/۰۵ استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق بین میانگین GHو P=۰/۰۵ و لاکتات P=۰/۰۵ در گروه تمرین تناوبی باBFR در مقایسه با گروه تمرین بدون BFR افزایش معناداری داشت. اما دو هفته تمرین تناوبی با و بدون BFR به افزایش IGF-۱در پسران نوجوان فعال منجر نشد P=۰/۰۹۹. نتیجه گیری: اجرای تمرینات تناوبی با BFR احتمالا می تواند در افزایش شاخص های رشدی افراد نوجوان در مقایسه با تمرینات صرف تناوبی موثرتر باشد

تمرینات تناوبی ، محدودیت جریان خون، هورمون رشد، هورمون شبه انسولین، لاکتات، نوجوانان فعال