ناصر توحیدی - استاد دانشگاه، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده‎های ف
محمد پیماندار - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی متالورژی و مواد، واحد تحصیلات تکمیلی ته
آرمان ربیعی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی متالورژی و مواد، واحد تحصیلات تکمیلی ته

فناوری‎های آهن سازی به روش‎های احیای مستقیم با مصرف گاز طبیعی، سنتی با مصرف کک و احیا/ذوب با مصرف زغال سنگ صورت می‎گیرند. با توجه به منابع غنی گاز طبیعی در ایران به نظر می‎رسد روش‎های مبتنی بر گاز طبیعی، گزینه مناسبی باشند. اما برخی محدودیت‎ها مانند واردات کاتالیزور و لوله‎های فولادی مصرفی در رفورمر گاز طبیعی و حساسیت روش به عیار مواد همراه آهن در کانسنگ، منجر به وابستگی این روش‎ها به خارج از کشور می‎شود. برنامه توسعه یک واحد آهن سازی باید به گونه‎ای طراحی شود، که مواد اولیه، انرژی مصرفی، آلاینده‎ها، هزینه سرمایه‎گذاری و نیز وابستگی به خارج در حد کمینه، اما محصولات تولیدی از نظر کمی و کیفی و نیز اقتصاد تولید در سطح بیشینه باشد. در این مقاله با استفاده از داده‎های روش‎های احیای مستقیم میدرکس، قائم، اچ. وای. ال سه و اچ. وای. ال. ZR، روش‎های احیا/ذوب کورکس و هیسملت و همچنین روش سنتی کوره بلند، مناسب‎ترین فناوری آهن سازی بر اساس الگوهای تصمیم‎گیری چند معیاره و منطق شلال، برای ایران انتخاب و نتایج حاصل از این دو الگو با یکدیگر مقایسه شده‎اند و نتیجه‎گیری شد که بر اساس هر دو الگو، فناوری میدرکس تحت شرایط ذکر شده بر سایر روش‎ها ارجحیت دارد.

تصمیم‎گیری‎های چند معیاره (MCDM)، روش مجموع وزین و رده‎بندی شده (HAW)، منطق شلال (Fuzzy Logic)، فناوری‎های آهن سازی