بررسی مستندات فقهی و حقوقی پولشویی در ایران

پولشویی یا تطهیر پول در حقوق داخلی ایران اصطلاح جدیدی است که در چند سال اخیر مطرح و مباحثی پیرامون آن بیان شده است. پولشویی به نقل و انتقالهای متقلبانه ای اطلاق میشودکه در درآمدهای نامشروع و حاصل از جرم و جهت مشروع جلوه دادن و در نتیجه دور نگه داشتن آنها از معرض کشف و مصادره صورت میگیرد. این پدیده که در پی گسترش جرایم سازمان یافته بویژه بصورت فراملی و بین المللی مورد توجه جرم شناسان قرار گرفته است، آثار نگران کننده ای را به همراه دارد. لذا گروه های جنایی سازمان یافته، برای تحصیل منفعت مادی، به ارتکاب جنایات سودآور متوسل می شوند. این گروه ها برای این که منشا غیر قانونی منافع حاصل شده را کتمان کنند،به تطهیر منافع روی می آورند. در سطح بین المللی، در کنوانسیون ملل متحد علیه جنایات سازمان یافته، ضمن ایجاد تعهد جرم انگاری، اقدام هایی به منظور هماهنگی و همکاری دولتهای متعاهد در مبارزه با این جرم پیش بینی شده است. در ایران، لایحه مبارزه با جرم پولشویی بدون توجه کافی به مندرجات اسناد بین المللی و تحولات حاصل در این زمینه در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفته است. از سوی دیگر، مقررات پیشگیرانه بانکی از جانب شورای پول و اعتبار، تصویب و ابلاغ گردیده است. در این مقاله، این اسناد بررسی و با هم مقایسه می شود.

کلیدواژه ها:

پولشویی ، جنایات سازمان یافته ، حقوق جز