بختیار مسلمی - Ph.D. of psychology, Psychology Department, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran.
غلامرضا چلبیانلو - Associate Prof. in Neuroscience, Psychology Department, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran
محمود طباطبایی - Associate Professor of Neuroscience, Department of physiology, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran

هدف: نارسانویسی، یکی از مشکلات عصب روانشناختی است که منجر به افت تحصیل، اختلال در یادگیری و همچنین مشکلات روانشناختی در دانش آموزان می شود. این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مغزی بر حافظه کاری دیداری- شنیداری و توجه در دانش آموزان نارسانویس دوره ابتدایی انجام شده است. روش: در این مطالعه از روش آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ۲۴ دانش آموز (۷-۱۲ ساله) مبتلا به نارسانویسی که به وسیله روانشناس و روانپزشک تایید شده و سپس با مصاحبه بالینی بر اساس ملاک های تشخیصی DSM-V مبتلا به نارسانویسی تشخیص داده شده بودند، انتخاب شدند. سپس این تعداد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. آن گاه قبل و بعد از درمان به وسیله آزمون ان بک، آزمون نقص توجه کانرز و آزمون دیکته محقق ساخته ارزیابی شدند. گروه مداخله ۱۵ جلسه به صورت یک روز در میان با شدت ۵/۱ میلی آمپر به مدت ۲۰ دقیقه در ناحیه DLPFC تحت درمان تحریک الکتریکی مغزی قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل داده های پژوهش به کمک شاخص های مرکزی، میانگین و انحراف معیار و به کارگیری واریانس و همچنین با تحلیل کوواریانس نشان داد که میان ویژگی های کودکانی که تحت درمان تحریک الکتریکی مغزی (tDCS) و کودکان گروه گواه تفاوت معناداری در حافظه کاری دیداری-شنیداری و توجه وجود دارد (۰۵/۰p≤). نتیجه گیری: تحریک آندی ناحیه پیش پیشانی خلفی- جانبی موجب بهبود توجه و حافظه کاری دیداری- شنیداری در عملکرد دیکته دانش آموزان نارسانویس شد.  

Transcranial direct current stimulation (tDCS), dorsolateral prefrontal cortex, dysgraphia, visual-auditory work memory, attention., تحریک الکتریکی مغزی (tDCS), قشر پیش پیشانی خلفی- جانبی (DLPFC), نارسانویسی, حافظه کاری دیداری- شنیداری, توجه.