امین ترنجیان - دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
صفر معروفی - استاد گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان

اطلاعات بارندگی در هر منطقه نقش مهمی در مطالعات منابع آب و منابع طبیعی ایفا می­کند. با توجه به تغییرات زیاد توزیع مکانی و زمانی بارش در مناطق خشک و نیمه­خشک، منطقه ای کردن بارش ضروری می باشد. یکی از روش های منطقه ای کردن بارش استفاده از روش های معین و زمین آمار می باشد. در این پژوهش، روش های فاصله معکوس، چندجمله ای موضعی، توابع پایه شعاعی، کریجینگ ساده و کریجینگ معمولی با مدل های مختلف، جهت منطقه ای نمودن بارش فصلی استان همدان با استفاده از آمار بارندگی ۲۰ ایستگاه سازمان هواشناسی و وزارت نیرو با دوره زمانی ۱۰ ساله (۱۳۸۱-۱۳۹۰) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به­منظور ارزیابی کارایی روش های مورد بررسی، از روش اعتبارسنجی متقابل و معیارهای ارزیابی میانگین خطای مطلق، ریشه میانگین مربع خطا و انحراف استاندارد عمومی استفاده گردید. نتایج نشان داد، روش توابع پایه شعاعی با مدل نواری کم ضخامت برای فصل پائیز، روش فاصله معکوس برای فصل زمستان و بهار و روش توابع پایه شعاعی با مدل نواری کاملا مرتب شده برای فصل تابستان، مناسب­ترین روش­ها برای منطقه ای کردن بارش فصلی استان همدان می باشند.

توابع پایه شعاعی, چندجمله ای موضعی, زمین آمار, فاصله معکوس, کریجینگ