مازیار حسینی - استادیار مهندسی زلزله دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جنوب ته
کامبد امینی حسینی - رییس پژوهشکده مدیریت خطرپذیری و بحران؛ استادیار پژوهشگاه بین المللی

خطر زمین لرزه در شهر تهران به واسطه موقعیت جغرافیایی و زمین ساختی، وجود گسلهای فعال متعدد در اطراف آن، سوابق وقوع زلزله های مخرب تاریخی در محدوده آن و سایر شواهد تکتونیکی و زمین شناختی، بسیار بالا ارزیابی شده است. متخصصین زلزله شناسی با انجام مطالعات برآورد خطر زلزله با روشهای مختلف تعینی یا احتمالاتی وقوع زمین لرزه ای مخرب در این کلانشهر را در آینده محتمل م یدانند. به منظور بررسی روشهای کاهش اثرات زمین لرزه احتمالی، مطالعات طرح جامع پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در سازمان مدیریت بحران شهر تهران با مشارکت آژانس همکاریهای بین المللی ژاپن )جایکا( بین سالهای 1382 تا 1384 به انجام رسید. در این مطالعات ضمن بررسی جنبه های مختلف مخاطرات موجود، روشهای کاهش خطرپذیری لرزه ای و افزایش آمادگی در سطوح دولتی تا مردمی مورد مطالعه قرار داده شد. نتایج این مطالعات منجر به تهیه فهرستی از پروژه های اولویت دار برای مدیریت خطرپذیری و بحران در شهر تهران گردید که در نهایت تعداد 15 طرح از میان این فهرست به عنوان طرحهای اولویت دار انتخاب گردیدند تا در یک بازه زمانی 12 ساله و طی سه مرحله کوتاه، میان و بلند مدت به انجام رسند. در این مقاله ضمن مرور روند انجام مطالعات طرح جامع مدیریت بحران شهر تهران، طرحهای اولویت دار و روشهای انتخاب آنها مورد بررسی قرار داده می شود.

مدیریت بحران، تهران، زلزله، طرح جامع