وحید توکلی - دانشجویان کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشگاه بیرجند
رحیم عسگری - دانشجویان کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشگاه بیرجند
سهیل پارسا - اعضای هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
سهراب محمودی - اعضای هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند

در صد سال گذشته فعالیت های توسعه اقتصادی، بیشترین اثر را بر تمرکز گازهای گلخانه ای در اتمسفر داشته که ناشی از دو دلیل عمده مصرف سوخت های فسیلی و کاهش سطح جنگل ها، بیشه زارها و مراتع از طریق تغییر کاربری اراضی برای گسترش کشاورزی فشرده بوده است. اثر سوء اولیه افزایش co2، بالا رفتن دمای کره زمین و پدیده تغییر اقلیم است، که از زمان شروع انقلاب صنعتی باعث افزایش دمای متوسط سالانه زمین به میزان 1 تا 5/4 درجه سانتی گراد شده است. یکی از راه های کاهش CO2 اتمسفر و ورود آن به ذخیره غیر فعال، تریسب کربن بوده که مفهوم آن، تغییر CO2 اتمسفری به شکل ترکیبات آلی کربن دار طی فرایند فتوسنتز گیاهان و تسخیر آن برای مدت زمان معین در پیکره گیاه و خاک می باشد. از این رو برای رسیدن به ثبات و پایداری ترسیب کربن در اگرواکوسیستم ها می بایست از پتانسیل های نهفته در کشاورزی پایدار و طبیعت محور حداکثر استفاده را برد. از مهمترین اصول و جنبه های کشاورزی پایدار که ما را در رسیدن به ترسیب کربن پایدار در دراز مدت یاری می کنند، می توان به کم خاک ورزی، جنگل زراعی، کشاورزی کم نهاده، افزایش تنوع زیستی، مدیریت آبیاری و استفاده از گیاهان پوششی و کود سبز اشاره نمود.

ترسیب کربن، کشاورزی پایدار، اگرواکوسیستم، تغییر اقلیم، توسعه پایدار