زهرا پریسای - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه آبخیزداری و مدیریت بیابان دانشگاه علوم کشا
واحد بردی شیخ - استادیار گروه آبخیزداری و مدیریت بیابان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع­
مجید اونق - استاد گروه آبخیزداری و مدیریت بیابان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع­طبی
عبدالرضا بهره مند - استادیار گروه آبخیزداری و مدیریت بیابان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع­

برآورد سیلاب طراحی یکی از گام های اصلی در طراحی و اندازه یابی انواع سازه های هیدرولیکی است. اولین گام در برآورد سیلاب طراحی یک حوضه، تهیه باران یا رگبار طراحی می باشد. باران طراحی که خود مولد سیلاب طراحی است، دارای ویژگی هایی از جمله چگونگی توزیع زمانی مقدار باران در طول مدت بارندگی است. در این پژوهش، برای تعیین الگوی توزیع زمانی بارش حوضه آبخیز سد بوستان از داده های 2 ایستگاه باران سنج ثبات در داخل حوضه استفاده شده و همه رگبارهای شدید هر ایستگاه در تداوم های 1، 2، 3، 6، 9، 12، 18، 24 ساعته استخراج گردید. از آنجا که رگبارهای مختلف ممکن است دارای توزیع زمانی مختلف باشند، برای به دست آوردن یک الگوی تیپیک از بارش ها روش های متعددی استفاده می شود که پرکاربردترین آنها روش های هاف و پیل گریم می باشد. روش پیل گریم مبتنی بر تجزیه رگبارها به چارک ها و رتبه دهی به آنها بوده و سپس با میانگین گیری رتبه ها در هر چارک رتبه شاخص مشخص و الگوی نهایی هر تداوم به دست می آید. در روش هاف، در هر تداوم برمبنای این که بیش ترین مقدار بارش در کدام چارک اتفاق افتاده دسته بندی صورت گرفته و منحنی های مربوطه با احتمالات 10 تا 90 درصد ترسیم می گردد. نتایج نشان می دهد که روش پیل گریم ساده تر بوده و جامعه آماری مناسبی ایجاد می کند در حالی که روش هاف اطلاعات بیشتری را در اختیار می گذارد و چون در این روش الگوها به صورت احتمالات بیان می شود برای طرح های عمرانی که براساس دوره بازگشت و ریسک شکست پروژه طراحی می شوند بسیار مناسب است. مقایسه الگوی زمانی این دو روش نشان می دهد که نتایج آنها دارای الگوی یکسان می باشد.

رگبار طراحی، پیل گریم، هاف، الگوی زمانی