تاثیر کاربرد تلفیقی کود های شیمیایی و زیستی بر کارایی مصرف فسفر و خصوصیات زراعی آفتابگردان

به منظور مقایسه تاثیر کود های زیستی و شیمیایی بر خصوصیات زراعی آفتابگردان، آزمایشی در سال ۱۳۸۸ به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک انجام شد. تیمار مصرف کود زیستی نیتروکسین در دو سطح شامل (عدم تلقیح و تلقیح با نیتروکسین)، تیمار مصرف کود زیستی بارور-۲ در دو سطح شامل (عدم تلقیح و تلقیح با بارور-۲) و تیمار مصرف کود های شیمیایی نیتروژن و فسفر در چهار سطح شامل عدم مصرف کود های شیمیایی نیتروژن و فسفر (شاهد)، ۵۰ کیلوگرم نیتروژن + ۲۵ کیلوگرم فسفر، ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن + ۵۰ کیلوگرم فسفر و ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن + ۷۵ کیلوگرم فسفر در هکتار بود. نتایج نشان داد که کاربرد کود زیستی نیتروکسین بر صفات تعداد دانه در متر مربع و وزن هکتولیتر دانه معنی دار بود. همچنین اثر کاربرد کود زیستی بارور۲ بر صفت تعداد دانه در متر مربع معنی داربود. تاثیر تیمار مصرف ترکیبی کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر نیز بر صفات ارتفاع ساقه، تعداد برگ فعال در بوته، تعداد دانه در متر مربع، عملکرد بیولوژیکی، شاخص باروری گیاه، وزن هکتولیتر دانه و کارایی مصرف فسفر نیز معنی دار بود. به طوری که تیمار۵۰ کیلوگرم نیتروژن + ۲۵ کیلوگرم فسفر در هکتار با میانگین ۳۲/۵۱ درصد و تیمار۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن + ۷۵ کیلوگرم فسفر در هکتار با میانگین ۰۱/۲۱ درصد به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار کارایی مصرف فسفر را به خود اختصاص دادند. بنابراین با افزایش مقادیر مصرف کودهای شیمیایی از طریق آبشویی و هدرروی موجب کاهش کارایی مصرف کود می شود.

کلیدواژه ها:

شاخص باروری ، عملکرد بیولوژیکی ، نیتروکسین ، وزن هکتولیتر دانه