سعادت صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سید عباس رافت - دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
جلیل شجاع - استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

این تحقیق جهت بررسی اثر جیره و وزن شروع پروار بر رشد بدن در مقاطع مختلف دوره پروار و ترکیبات لاشه بره های نر نژاد مغانی اجرا شد. بدین منظور ۳۶ راس بره نر مغانی در سه گروه وزنی (سبک، متوسط و سنگین وزن)، با دو نوع جیره (یونجه- کنسانتره به نسبت ۷۰ و ۳۰ (جیره ۱) و ۳۰ و ۷۰ (جیره ۲) تا کسب وزن زنده ۵۵ کیلوگرم پروار شدند. برای کنترل مقدار خوراک مصرفی روزانه و جمع آوری باقیمانده، بره ها در قفس های انفرادی مستقر شدند. جیره با کنستانتره بیشتر نسبت به جیره با علوفه بیشتر اثر مطلوب تری بر وزن بدن در تمام مراحل پرواری و نیز اضافه وزن روزانه داشت (۰۵/۰>P). تفاوت معنی داری بین اضافه وزن روزانه بره های سنگین وزن (۱۱۲ گرم) نسبت به بره­های سبک وزن (۱۵۳ گرم) مشاهده شد (۰۵/۰>P). جیره مصرفی اثر معنی داری بر راندمان لاشه، وزن لاشه گرم، لاشه سرد، دنبه و وزن جگر (۰۵/۰>P) و نیز بر درصد نسبت وزن دنبه به لاشه داشت (۰۵/۰>P). همبستگی منفی بین وزن دنبه با اجزای مختلف لاشه به ویژه با قسمت های با ارزش آن (ران، راسته، سینه و سردست) وجود داشت. بطورکلی مصرف مواد کنسانتره ای بیشتر باعث افزایش ذخایر چربی دنبه شد. پروار بره های نر مغانی در وزن کم، با اضافه وزن روزانه بیشتر ولی در سنین بالاتر با ذخیره بیشتر چربی همراه بود.

ترکیبات لاشه, سرعت رشد, گوسفند مغانی, نسبت کنسانتره به علوفه, وزن شروع پروار