آیدا ملکی - استادیار، دانشگاه هنر اسلامی تبریز،
مرتضی میرغلامی - دانشیار، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
فرزانه نادری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری و انرژی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
مریم یکتا حشکوایی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری و انرژی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز،

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و در نتیجه آن افزایش مصرفگرایی و تولید زباله توسط بشر، در بسیاری از شهرها، به ویژه در کشورهای درحال توسعه ، به دلیل موثر نبودن سیستم های مدیریت پسماند شهری محیط زیست و به تبع آن سلامت ساکنین تضعیف می شود. در سیستم موجود بیشتر زباله ها دفن می شوند، این کار علاوه بر اینکه یک شکل پرهزینه خنثی سازی زباله است ، شهرها را جهت یافتن مناطق مناسب برای خود به چالش می کشد. به ویژه که زباله های دفن شده خطرناک هستند زیرا منبع متان محسوب می شوند که یکی از گازهای گلخانه ای است . به همین دلیل هر جا که پیشگیری از زباله ممکن نباشد، بازیابی زباله روش مطلوب مدیریت آن است . در این پژوهش با بررسی سیستم های مختلف جمع آوری ، دفع و بازیافت زباله به شیوههای کارآمدتر و پایدارتر مدیریت پسماند پرداخته شده است . در نتیجه انجام این مطالعه ، می توان دریافت که استراتژی های مبتنی بر ابزارها، سیستم ها، و فناوری ها می توانند به شهرها در تبدیل آنها به " شهرهای زباله صفر " کمک کنند. اما لازم است راهکارهای مورد بررسی باتوجه به شرایط موجود مقرونبه صرفه ، عملی ، موثر و در چارچوب مقررات محلی خود باشند. در این پژوهش سعی برآن است به روش توصیفی با استفاده از منابع و مقالات موجود و با معرفی و توضیح بحث پسماند و تحلیل چند نمونه موردی اجرا شده در سطح جهان، راهکارها و ابزارهای مدیریت پسماند و میزان سوددهی از نظر اقتصادی و پایداری محیط زیست معرفی شود.

مدیریت پسماند، سیستم جمع آوری زباله ، بازیافت ، پایداری .