وحید افشارمهر

موفقیت و پیشرفت اجتماع بشری به وجود زیرساختار فیزیکی (عینی یا مادی) برای توزیع منابع و خدمات ضروری بین عامه مردم بستگی دارد. کیفیت و کارایی این پروژه های زیربنایی بر کیفیت زندگی و سلامت سیستم اجتماعی و تداوم فعالیتهایتجاری و اقتصادی مردم موثر است. درواقع میتوان گفت، قدرت اقتصاد ملی بازتابی از توانایی و موجودی زیرساختار آن است.»قراردادهای ای پی سی« که از آنها تحت عنوان »قراردادهای ساخت یا کلیددردست« نیز یاد میشود، از قراردادهای شایع جهان امروز در زمینه انجام امور زیربنایی میباشند، و علیرغم اینکه در زمره پدیده های نوین و نوظهور در ایران به حسابمیآیند لکن استفاده از آنها در پروژه های مهم و بزرگ عمرانی به نحو چشمگیری در حال افزایش است. با این وجود تاکنونقوانین مخصوصی در این زمینه تدوین نشده و زوایای مختلف این قراردادهای بررسی نشده است. از جمله مسایل مهمی که باید به آن پرداخته شود، شیوه های حل و فصل اختلافات میباشد که باتوجه به اهمیت زمان و مبلغ در این پروژه ها، بکار بستن راهکارهای مناسب درجهت رفع هرچه بهتر و سریعتر اختلاف، امری ضروری میباشد. در این زمینه باید گفت، شیوه های غیرقضایی حل اختلاف ازقبیل مذاکره، سازش و داوری، بسیار کارآمدتر از روش قضایی و مراجعه به دادگاه خواهد بود. با این وجود، شناسایی و تبیین روشهای جدید که بتواند با مقتضیات ایندسته از قراردادها سازگار باشد، امکان روی آوردن هرچهبیشتر به این شیوه را افزایش میدهد.

حل اختلاف، قرارداد، ای پی سی، فیدیک، امور زیربنایی