علی محمد منصورزاده - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
فرزانه ساسان پور - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، ، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
علی شماعی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، ، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
حبیب اله فصیحی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، ، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

مقدمه: امروزه در بسیاری از کشورهای درحال توسعه و حتی کشورهای توسعه یافته، برخی شهرهای حاشیه مرزی به سمت شهرها و استان های مرکزی در حال از دست دادن جمعیت و سرمایه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود هستند که این پدیده انقباض شهری است. داده و روش: مقاله حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش کیفی - کمی می ­باشد. داده ­ها و اطلاعات موردنیاز به دو روش کتابخانه ای (شناسایی متغیرهای و پیشران ها) و پیمایشی به روش دلفی جمع آوری شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار میک مک و سناریو Morphol استفاده شده است. یافته ها: یافته­ ها نشان می دهد که پیشران های فقر و بیکاری، کمبود امکانات دولتی، عدم توجه به شهرهای مرزی و مهاجرت دارای بالاترین اثرگذاری بر فرآیند انقباض شهری ارکواز هستند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، فرآیند انقباض شهری ارکواز آینده پیش روی مطلوبی نخواهد داشت زیرا که بسیاری از سناریوها در وضعیت نامطلوبی (۸ سناریو) قرار دارند که با توجه به این وضعیت؛ زمینه مهاجرت جمعیت، سرمایه انسانی و مالی آن فراهم است؛ در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، طبیعی و سیاسی پیشران های کلیدی با سناریوهای فاجعه باری مواجه هستند لذا با روند کنونی این وضعیت انقباض شهری اجتناب ناپذیر است بنابراین با برنامه ریزی، تغییر استراتژی و تاثیرگذاری متغیرهای کلان غیرقابل پیش بینی ممکن است این وضعیت تغییر کند. البته در زمینه توسعه زیرساخت­ها و مدیریتی سناریوهای بینابین تا مطلوبی ارائه شده است که می­تواند تاثیرگذاری بر سایر پیشران ها داشته باشد.

انقباض شهری , سناریونویسی , پیشران های کلیدی , شهر ارکواز