پریسا کلاهی - دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران. ایران
زهره مرتضائی کرهرودی - دکتری روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مجتبی رهنمازاده - دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
سهیلا رحمانی - دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

مقدمه و هدف: بیماری عروق کرونر قلبی نه تنها عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی بشر و در دراز مدت با ماهیت ناتوان کننده خود، پاره ای از محدودیت ها را در زندگی فرد به وجود می آورد، پژوهش حاضر، با هدف اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر کاهش اضطراب و فشار خون بیماران مبتلا به بیماری قلبی- عروقی انجام شده است. روش: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پگیری ۳ ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. تعدااد ۵۲ نفر از بیماران زن با تشخیص بیماری عروق کرونر قلبی از میان بیماران مراجعه کننده به پلی کلینیک تخصصی حضرت فاطمه (س) (سازمان تامین اجتماعی) واقع در شهرستان ارومیه در ماه های شهریور ماه تا آذر ماه ۱۳۹۹ انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای) (n=۲۶) و کنترل (n=۲۶) گماشته شدند، کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را در سه مرحله تکمیل کردند. فشار خون در ۹ مرحله مورد سنجش قرار گرفت. پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر چند متغیری و همچنین آزمون های تعقیبی توکی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میانگین متغیر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مرحله پیش آزمون بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشانگر همگن بودن سه گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین سه گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می تواند حاکی از اثربخشی مداخلات بر متغیرهای ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مذکور می تواند در بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران زن مبتلا به بیماری قلبی- عروقی به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده شود.

تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، بیماران کرونری قلبی با فشار خون بالا