رقیه نژادحسینی - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، اداره آموزش و پرورش شهرستان بهمئی ، آموزشگاه علامه طباطبایی
اعظم ثابتی - دانشجوی دکتری ریاضی ، اداره آموزش و پرورش شهرستان بهمئی ، دبیرستان هاجر
آیسن صمیمی پور - کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی، اداره آموزش و پرورش شهرستان گچساران، دبیرستان عصمت

اسراف«، کلمه ای که بارها آن را شنیده ، ولی بدون توجه به آن، از کنارش رد شده ایم. راستی شما چقدر به این موضوع فکر کرده اید ؟ آیا اگر کسی به شما عنوان »ا سرافکار«را بدهد، می پذیرید یا نسبت به آنعکس العمل نشان می دهید؟ با توجه به این که هر یک از ما به نحوی مرتکب اسراف شده ایم بنا بر این بهتر است که بپذیریم ما نیز دچاراسراف می شویم بدون اینکه متوجه آن باشیم.غرق شدن در مادیات و روی آوردن به تجملات که به حق می توان آن را نوعی بیماری مربوط به قرن اخیر نامید، از نمونه های بارز اسراف و از عوامل عمده آن به شمار می آید.بسیاری از افراد اگر به اندازه نیازخود مصرف کنند، جایی برای کمبود و فقر در جامعه باقی نمی ماند باکمی دقت در این مورد،متوجه می شویم بسیاری از چیزهایی را که مصرف می کنیم و یا تمایل به داشتن آنها را داریم، غیر ضروری هستند و نبودآنها هیچ مشکلی را در زندگی ایجاد نمی کند، بدون اسراف هم می توان زندگی سالم و در ستی دا شت ، به شرط آنکه ساده زیستن را بر هر چیزیترجیح دهیم.اسراف کردن عملی مخالف ساده زیستی و راهی برای گستردن دام های شیطان است ؛ زیرا اسراف موجب زیاده روی و زیاده روی موجب زیاده خواهی می شود، زیاده خواهی هم انسان را به خود مشغول کرده و از یاد خدا غافل می نماید.بنابر این برای اینکه در چنین دامی واقع نشویم باید به هر آنچه که داریم قانع باشیم و شرایط خود و خانواده را در نظر بگیریم واجازه ندهیم تا اعمال اسرافکارانه دیگران ما را تحت تاثیر قرار داده،و راهی این مسیر نماید. خداو ند متعال در قرآن مجید از اسرافکاران به عنوان »برادران شیطان« نامبرده و در سوره اسراء آیه های ۲۶ و ۲۷ در این مورد فرموده است »:حق خویشاوندان، بیچارگان،… در راه ما ند گان را بپرداز و ز یاده روی مکن که زیاده روی کنندگان، برادران شیطانند و شیطان نسبت به پروردگارش کفر ورزید.«اسراف کاری تنها به صورت ظاهر ارتباط ندارد، بلکه از این مرحله فراتر رفته و به شکل نف سانی و درونی بروز می کند.آنجا که ان سان خود را برتر از دیگران و برتر از هر چه هست می بیند و این خود بزرگ بینی آنچنان زیاد می شود که به نوعی ا سراف تبدیل می شود.فرعون نمونه این خود بزرگ بینی است .او آنقدر خود را بزرگ می دید که تصور می کردخداست و همه چیز تحت امر او قرار دارد و بنا براین ، همه باید مطیع فرمان او باشند و تنها از او اطاعت کنند و چون چنین ادعایی نمود،عمل او عملی اسرافکارانه شد به گونه ای که خداوند در سوره یونس آیه ۱۴درمورد او فرمود:…»وان فرعون لعال فی الارض و انه لمن المسرفین ؛…و بدرستی که فرعون در زمین برتری جست و هر آینه از اسراف کاران بود.«پس بیائیم تا با استفاده درست از نعمت های الهی جزء اسراف کارانقرار نگیریم و با پاسخ دادن به سئولات زیر، از نقش اسراف در زندگی خود بکاهیم.۱.آیا به چیزی که داریم قانع هستیم یا بیشتر و بهتر از آن را جستجو می کنیم ؟۲.آیا دوست داریم مانند دیگران زندگی کنیم حتی اگر شرایط آنان رانداشته باشیم؟۳.آیا از آنچه در اختیار داریم نهایت استفاده را می بریم ؟۴.کدام یک از اعمال ما اسرافکارانه بوده و برای جلوگیری از تکرار آنچه کرده ایم؟

فرهنگ سازی، اسراف ، صرفه جویی ، اصلاح الگوی مصرف، اقتصاد مقاومتی