آرش بیات - کارشناس ارشد راه و ترابری دانشگاه تهران

تثبیت بستر روسازی و مصالح اساس معمولا با استفاده از تثبیت کننده های متعارف آهک و سیمان و در بعضی موارد خاکستر انجام می شود. با توجه به گسترش روز افزون تکنولوژی، مصالح متنوع جدیدی که عموما تولیدات شیمیایی مایع هستند و به تثبیت کننده های نامتعارف معروفند، برای تثبیت بستر و اساس را پیشنهاد می شوند. اغلب این تولیدات فاقد اطلاعات آزمایشگاهی و میدانی قابل اطمینانی هستند که ادعاهای سازندگانشان، مبنی بر تاثیر قابل ملاحظه آنها را بر بهبود خصوصیات خاک نشان دهدو دراین مقاله زبق روشهای استاندارد آزمایشگاهی تغییرات خصوصیات مهندسی خاک سیلتی- رسی با استفاده از 3 تثبیت کننده نامتعارف ( تثبیت کننده یونی RRP و دو نوع پلیمر ZAM1و ZAM2) و دو تثبیت کننده متعارف ( آهک و سیمان) بررسی می شود. تمامی نمونه های تثبیت شده با نمونه شاهد ( خاک بدون تثبیت شده) مقایسه می شوند. مواد تثبیت کننده متعارف در این پروژه در 4 نرخ متفاوت کاربردی ( پیشنهادی توسط سازنده و بیشتر) مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشهای مورد بررسی در این تحقیق آزمایش تک محوری ( حالت مرطوب، غوطه ور، خشک بیش از 300 نمونه)، آزمایش C.B.R بودند. نتایج تغییر خاصی را در خصوصیات مهندسی خاک ها، به جز در سیمان نشان ندادند. نمونه های تثبیت شده با پلیمر فقط در حالت عمل آوری مرطوب مقاومتی بیش از نمونه های سیمانی داشتند تحقیق فوق اولین پژوهش در زمینه تثبیت کننده های نامتعارف درایران است.

تثبیت طراحی روسازی ، آهک ، سیمان ، پلیمر ، C.B.R ،‌تک محوری