محمدحسین کریمی پاشاکی - دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب
علی صارمی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

میزان حجم آب انتقالی از مخزن سد به پایاب، همواره از مسائل مهم مدیریتی سیستمهای انتقال آب بوده و راهکارهای متعددی نیز برای حل این موضوع وجود دارد. در این پژوهش، کاربرد روش بهینه سازی خطیLP) و نیز روشالگوریتم ژنتیکG.A که بترتیب در زمره روشهای بهینه سازی خطی وغیرخطی قرار دارند، در حل مسئله تخصیصبهینه منابع آب بررسی و مدل های بهینه سازی در مخازن سدها بیان گردیده وسپسبا ارائه یکمسئله کاربردی، مدلی جهت بهینهسازی بهرهبرداری و تخصیصآب از مخازن به شهرها تدوین شده است. تابع هدفدر اینمسئله عبارت است از تعیین حجم آب انتقالی از مخزن سدهای منطقه به شهرهای مجاور، به نحوی که ضمن تامین نیاز ها، هزینه کل طرح انتقال نیز حداقل گردد. مدل برنامه ریزی خطی با استفاده از برنامه نویسی در محیط نرمافزار 10Lingo و الگوی روشالگوریتم ژنتیکنیز به کمکبرنامه نویسی در محیط نرم افزار Matlab تدوین گردیدهاند. با حل مسئله مذکور و انجام تحلیل حساسیت، ضمن محاسبه حجم آب تخصیصیافته به پایاب، از هر یکاز این دو روشو مقایسه مقادیر آن ها با یکدیگر، و با بکارگیری پارامترهای مدیریتیهزینه کاهیده قیمت دوگان حاصلاز اجرای مدل، و تحلیل نتایج حاصل از بهینه سازی، الگوهایی برای بهرهبرداری بهینه از مخزن سد ارائه گردیده است.

مخزن سد، انتقال آب، بهینهسازی، برنامهریزی خطی، الگوریتم ژنتیک