حمید مرادی - . MS in Neonatal Intensive Care Nursing, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
لیلی بریم نژاد - Professor, Nursing Care Research Center, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran ( Corresponding author) Tel: ۸۸۲۰۱۹۷۸ Email: borimnejad.l@iums.ac.ir
نعیمه سیدفاطمی - . Professor, Nursing Care Research Center, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
حمید حقانی - Instructor, Department of Biostatistics, School of Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مژگان مرادی - MS in Medical-Surgical Nursing, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زمینه و هدف: سوگ یک واکنش طبیعی به از دست دادن، تولد نوزاد نارس و یا غیرطبیعی است ولی در صورت طولانی شدن، خطر ابتلا به بیماری های مزمن جسمی، افزایش پیدا می کند. اصلی ترین اقدامات پرستاران برای کاهش مشکلات والدینی که نوزادشان در بخش ویژه بستری است، توانمند ساختن آنان در امر مراقبت از نوزاد است، بنابراین این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه توانمندسازی بر سوگ مزمن والدین نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی غیر تصادفی با گروه کنترل بود که بر روی ۶۸ پدر و مادر دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان حضرت رسول و علی اصغر تهران صورت گرفت. روش نمونه گیری در این مطالعه به صورت در دسترس و تخصیص واحد های پژوهش به دو گروه، به صورت طرح زمانی بود.ابتدا فرم اطلاعات جمعیت شناختی و سپس ابزار سوگKendall  توسط نمونه های هر دو گروه تکمیل و سپس در گروه مداخله از برنامه فرصت های توانمند سازی والدین استفاده شد. تمام آموزش ها و جلسات با والدین به صورت گروه های ۲-۴ نفره بود و ۱ ماه پس از اجرای طرح، از طریق آنلاین، مجددا پرسشنامه توسط نمونه ها تکمیل شد و جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که دو گروه مورد بررسی از نظر مشخصات جمعیت شناختی اختلاف آماری معنی داری نداشتند (۰۵/۰P>). میانگین نمره سوگ مزمن والدین در هر دو گروه قبل از اجرای مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت (۰۵/۰P>) ولی پس از اجرای مداخله میانگین و انحراف معیار به ترتیب در دو گروه کنترل و مداخله ۳۸/۸ ± ۱۱/۴۳ و ۴۵/۵ ± ۸۵/۳۲ بوده که از نظر آماری معنی دار بود (۰۰۱/۰P<). این نتایج بیانگر تاثیر مثبت برنامه توانمندسازی در کاهش سوگ مزمن والدین نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه می باشد. نتیجه گیری کلی: این نتایج بیانگر موثر بودن برنامه توانمند سازی بر سوگ مزمن والدین نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بود. پیشنهاد می شود این برنامه به عنوان یک برنامه اثربخش و کم هزینه در بخش مراقبت ویژه نوزادان مد نظر قرار گیرد.

Chronic Sorrow, Empowerment, Premature Infants, Parents, سوگ مزمن, برنامه توانمندسازی, والدین, نوزاد نارس